Wyszukano wyników: 445
Prof. de Barbaro: z pytaniem o spowiedź jest zatem trochę jak z pytaniem o nóż: czy jest dobry, czy zły?
- Mogą być dobre i złe spowiedzi. Takie, które dodają ducha ale i takie, które stają się nadużyciem – mówi prof. Bogdan de Barbaro, psychiatra i psychoterapeuta. Jak wyjaśnia, wiele zależy od wiedzy umiejętności i etyki spowiedników. Szczególnie wysokie wymagania trzeba stawiać tym księżom, którzy podejmują się spowiedzi dzieci, jednak pojawiających się ostatnio postulatów zakazu spowiedzi dzieci, z uwagi na możliwe nadużycia, prof. de Barbaro nie ocenia pozytywnie.
O. Augustyn o postulacie zakazu spowiadania dzieci
- Ćwiczenie się dziecka we wrażliwości moralnej jest tak samo konieczne jak trening we wszystkich innych dziedzinach dziecięcej egzystencji – powiedział o. Józef Augustyn SJ w rozmowie z Katolicką Agencją Informacyjną na marginesie toczącej się w Polsce debaty na temat sensowności spowiedzi, szczególnie w odniesieniu do dzieci. Dodał, że „sakrament ten – oprócz wymiaru duchowego - ma głęboko terapeutyczny charakter, oddziałuje na całego człowieka, nie tylko na jego duszę, ale także na psyche”.
Jan Paweł II pisał o zaniku poczucia grzechu we współczesnym świecie
Pytanie o sens sakramentu pokuty i pojednania, a nawet propozycje niespowiadania dzieci pojawiały się ostatnio w przestrzeni medialnej. Czy jest to przejaw zaniku poczucia grzechu i „zaćmienia sumienia” - tendencji, na które zwrócił uwagę św. Jan Paweł II prawie 40 lat temu. Papież pisał o tym przede wszystkim w swojej adhortacji apostolskiej dotyczącej sakramentu spowiedzi „Reconciliatio et paenitentia”. „Przywrócenie właściwego poczucia grzechu jest pierwszym sposobem przezwyciężenia poważnego kryzysu duchowego, jaki trapi człowieka naszych czasów” - zauważył papież.
Religia autorska
Rozpętana niedawno dyskusja o dopuszczalności dzieci do spowiedzi rozwinęła się w debatę o szkodliwości spowiedzi w ogóle. Najwięcej do powiedzenia w tej sprawie mieli, a jakże, zawzięci ateiści. Niektórzy katolicy podjęli jednak ten dyskurs, dogrzebując się w sobie i w innych traum i zranień spowodowanych spowiedzią.
