Wyszukano wyników: 1376
Ponad obłoki
Skoro, jak przypominał Thomas Merton, „pycha to uparte dążenie do bycia tym, kim się nie jest ani nigdy nie miało być”, pokora jest zgodą na bycie sobą. Nie chodzi o to, by myśleć o sobie lepiej czy gorzej, ale by myśleć o sobie mniej. Kto służy Bogu, z upodobaniem zostanie przyjęty, a błaganie jego dosięgnie obłoków. Modlitwa pokornego przeniknie obłoki i nie dozna pociechy, zanim nie osiągnie celu. (Syr 35,17)
Czekam!
„Nie zapominajmy, że Bóg to miłość, ogrom majestatu, a nie kolega z pracy, z którym mejlujemy, siedząc przy tym samym biurku” – mówi o. Michał Zioło, trapista. „Pokora i mądrość objawiają się w czekaniu: »Wielkim czekaniem czekałem na Pana«. Czekanie ma być wielkie, by było godne przyjąć Wielkiego Boga”.
Boże, mój Boże, szukam Ciebie i pragnie Ciebie moja dusza.
Ciało moje tęskni za Tobą, jak zeschła ziemia łaknąca wody.
Ps 63,2-3
