Najnowsze Wydania
-
GN 39/2025 Dokument:(9433147,Ludzkość na dnie)
-
GN 38/2025 Dokument:(9425048,Prawdy nie znajdziesz w świecie)
-
GN 37/2025 Dokument:(9415138,Czy ból trzeba kochać?)
-
GN 36/2025 Dokument:(9406888,Szczęście w nieszczęściu)
-
Historia Kościoła (11) 05/2025 Dokument:(9398688,„Przebaczamy i prosimy o przebaczenie”. Wyjście przed szereg czy uzdrawianie pamięci?)
Wyszukano wyników: 32
„Amoris laetitia” i doktrynalna gra czterech kardynałów, czyli moja odpowiedź na „dubia” ks. profesora Pawła Bortkiewicza
Jakiś czas temu na portalu PCh24 ks. prof. Paweł Bortkiewicz TChr opublikował artykuł, który, jak twierdzi, stanowi swego rodzaju glosę do mojego sporu z redaktorem Pawłem Chmielewskim z PCh24 – sporu zasadniczo dotyczącego rozumienia pojęcia T(t)radycji, choć nie tylko. Tekst Księdza Profesora jest w moim odczuciu na tyle ważny, że postanowiłem na niego odpowiedzieć.
Czytając Rogowskiego, czyli o fałszywym „sakramentalizmie”
Przez lata wzrastaliśmy w modelu myślenia, w którym ogólnie przyjętą miarą duszpasterskiego sukcesu była liczba ochrzczonych, wybierzmowanych, zawierających sakramentalny związek małżeński, a zwłaszcza – ilość regularnie uczestniczących w niedzielnej Mszy świętej i przyjmujących komunię. Pomysł statystycznego badania poziomu wiary zwiódł nas i uśpił tak bardzo, że zrodził złudne przekonanie: praktykujący więc wierzący. Dziś zbieramy tego smutne owoce, a jednym z nich jest to, co swego czasu ks. prof. Roman E. Rogowski określił mianem fałszywego „sakramentalizmu”.
„Synod to nie audyt”. Ogłoszono ogólnopolską syntezę synodalną
– Mamy wielkie pragnienie, a zarazem olbrzymi deficyt „Kościoła spotkania” – zauważył prof. Aleksander Bańka podczas prezentacji ogólnopolskiej syntezy synodu o synodalności Kościoła katolickiego w Polsce. Podkreślił zarazem, iż mówienie o rzeczach trudnych nie jest próbą zaszkodzenia Kościołowi, ale szukaniem więzi.
„Klimat” rozstania z Kościołem
Czy niechrześcijański klimat kulturowy współczesnej Europy to istotny czynnik powodującym wzrost liczby apostazji w Polsce? Taką tezę zdaje się stawiać prof. Jacek Wojtysiak w swoim niedawnym artykule pt. „O apostazji, memach i odporności”, w którym komentuje fragmenty mojego wcześniejszego tekstu: „Wychowani do apostazji”. Teza Pana Profesora, jeśli dobrze ją odczytuję, jest warta pogłębionej analizy, a sam artykuł – na tyle ważny, że pozwoliłem sobie dorzucić jeszcze kilka zdań odpowiedzi.
