Najnowsze Wydania
-
GN 45/2025 Dokument:(9483911,Nie do opowiedzenia)
-
GN 44/2025 Dokument:(9477129,O szarej godzinie)
-
Historia Kościoła (12) 06/2025 Dokument:(9471760,Sobór sprawił, że ludzie znowu zaczęli mieć pytania do Kościoła. Edytorial nowego wydania)
-
GN 43/2025 Dokument:(9469044,Rodzina – sens i stabilność)
-
GN 42/2025 Dokument:(9458103,Zaczarowana miotła)
Wyszukano wyników: 1245
Prof. Motyl: Polska i Ukraina muszą być gotowe na bolesne kompromisy
Ta wojna nie może światu się znudzić - podkreśla prof. Alexander Motyl. Znany amerykański politolog w rozmowie z KAI mówi m. in. o obecnej fazie rosyjskiej agresji na Ukrainę, stanowisku Zachodu wobec wojny, wpływie wyborów prezydenckich na politykę USA wobec Ukrainy i Rosji a także wizycie premiera Donalda Tuska w Kijowie.
Czy Rosjanie testują bezpieczeństwo polskich granic? I czy Węgry chcą odebrać Ukrainie Zakarpacie?
Kolejne zmasowane ataki na Ukrainę i kolejny ostrzał miejscowości niedaleko granicy z Polską. Czy może powtórzyć się scenariusz z Przewodowa? I czy to zamierzone prowokacje Kremla pod adresem NATO? W co gra Victor Orban i czy rzeczywiście kibicuje Putinowi w celu realizacji swojej polityki na Zakarpaciu? W kolejnym odcinku cyklu GN „Bliżej świata” na pytania Jaśminy Nowak odpowiada dr Adam Eberhardt z Warsaw Enterprise Institute.
Bp Krywicki: Polacy pomagają nam nieść ciężki krzyż wojny
„Wszelka pomoc humanitarna i militarna nadal jest bardzo potrzebna Ukrainie, jednak mieszkańcy tego kraju potrzebują też odczuć, że nie są sami” – mówi bp Witalij Krywicki. Ordynariusz diecezji kijowsko-żytomierskiej wskazuje, iż przed drugą rocznicą pełnoskalowej agresji na Ukrainę na sile przybiera rosyjska propaganda. „Agresor czyni wszystko, by świat zatracił kolor czerni i bieli, nie można jednak zapomnieć, że to Rosja jest agresorem, a Ukraina ofiarą” – mówi bp Krywicki.
Polska w NATO – czy po 25 latach członkostwa jesteśmy bezpieczni?
Na rocznicowe wspominki i rozpływanie się w zachwytach nad członkostwem w „najsilniejszym sojuszu wojskowym na świecie” był może czas 15-20 lat temu. Wtedy mieliśmy prawo do dziejowej satysfakcji, może nawet euforii. Dziś, w czasie wojny za miedzą, trzeba postawić żołnierskie pytanie: dlaczego na wschodniej flance, najbardziej zagrożonej części NATO, nadal nie stacjonują wystarczająco odstraszające siły?
