Najnowsze [Wydania]
-
GN 39/2025 Dokument:(9433147,Ludzkość na dnie)
-
GN 38/2025 Dokument:(9425048,Prawdy nie znajdziesz w świecie)
-
GN 37/2025 Dokument:(9415138,Czy ból trzeba kochać?)
-
GN 36/2025 Dokument:(9406888,Szczęście w nieszczęściu)
-
Historia Kościoła (11) 05/2025 Dokument:(9398688,„Przebaczamy i prosimy o przebaczenie”. Wyjście przed szereg czy uzdrawianie pamięci?)
Syn Człowieczy, a w istocie król
W pierwszym czytaniu słuchamy dziś słów orędzia proroka Daniela. Mówi o kimś, kto „na obłokach nieba przybywa jakby Syn Człowieczy”. Dane mu jest coś wyjątkowego, bo „podchodzi do Przedwiecznego i wprowadzają Go przed Niego”, a potem otrzymuje coś niesamowitego: „Powierzono Mu panowanie, chwałę i władzę królewską, a służyły Mu wszystkie narody, ludy i języki. Panowanie Jego jest wiecznym panowaniem, które nie przeminie, a Jego królestwo nie ulegnie zagładzie”.
Wojnę można (było) zatrzymać
Gdy słyszę zachodnich polityków, wzywających Putina do „wywarcia wpływu na Łukaszenkę” w sprawie kryzysu migracyjnego nad granicą z UE, zastanawiam się, czy są granice groteski, których Zachód nie przekroczył. Przecież kryzys, który pachnie wojną, jest właśnie dziełem Moskwy w najczystszej postaci. Jaki zatem „wpływ na Łukaszenkę” miałby jeszcze wywrzeć Putin?
