Już Pana Redaktora rozumiem. Jeśli stwierdzenie „ważne, żeby krzyż był w sercu, a nie na ścianie uważa Pan za "andron" to znaczy, że nie zależy Panu na tym, żeby chrześcijanin miał krzyż w sercu. Ważne, żeby wisiał na ścianie.

Właśnie stąd się bierze fasadowe chrześcijaństwo, w którym Boga nie ma w sercu, ale jest na języku i na palcach stukających pełne "katolickiej nienawiści" teksty komentarzy.

Bo obrona krzyża wiszącego na ścianie nie przekłada się na krzyż wiszący w sercu. Pan Redaktor obśmiewając androny powinien to jednak zauważyć. Krzyż powinien być najpierw w sercu. Potem dopiero troska o to, żeby wisiał na ścianie, ma sens.

W moim domu w różnych miejscach wisi kilka krzyży. Mam krzyż na biurku. Noszę go od lat na szyi. Jednak nie będę rozdzierał szat, jeśli zniknie z sejmu. Bo Pan Jezus zapowiedział swoim uczniom nie triumf nad światem, ale ciągła wrogość świata. W sytuacji, w której chrześcijanie dyktują warunki, ustawiają wszędzie bez przeszkód swoje symbole zastanawiam się, ile warte jest ich chrześcijaństwo. Czy to przypadkiem nie znak, że niczym się już od świata nie różnią, więc i ich symbole nie napotykają na większy sprzeciw...

Viator, czy nie zastanawia cię dlaczego tego pana ze Szczecina nie mierżą inne krzyże np. te na cmentarzach, na kościołach i gdziekolwiek tam jeszcze, ale przeszkadza mu krzyż w urzędzie? Dla mnie krzyż to krzyż, a temu panu zależało chyba jedynie na tym, żeby narobić wsi i dostać się do gazety. Gdyby tak było to piana na ustach wyskakiwała by mu na widok wszystkich krzyży, ale jak w opisanym przypadku tak się nie dzieje. Nie zrozum mnie źle jestem zdecydowanym przeciwnikiem używania krzyża do celów politycznych jak to miało miejsce przed pałacem prezydenckim, ale w urzędach zupełnie mi nie przeszkadza widok krzyża, wręcz przeciwnie jest on dla mnie symbolem nowożytnej cywilizacji europejskiej.

"Krzyż jest błogosławieństwem. A błogosławieństwo to zawsze dobro i pożytek dla każdego człowieka." Oto kolejny drogowskaz drodze moich poszukiwań.