Łańcuszki pseudopomocy

Jak chcesz pomagać, to pomagaj. Nie mylić z metodą „kopiuj–wklej–wyślij”.

Agata Puścikowska

|

GN 15/2018

dodane 12.04.2018 00:00

0

Oficjalnie ogłaszam. Jeśli jeszcze raz dostanę „szlachetną informację” do przekazania i udostępnienia, to wybuchnę! O co chodzi? O łańcuszek internetowo-esemesowy, który od lat rozpowszechniany jest w prywatnych i publicznych korespondencjach. Brzmi mniej więcej tak: „Hej, proszę, prześlij mi to dalej do jak największej liczby osób. Potrzebna krew dla dziecka chorego na białaczkę B RH minus. To bardzo rzadka grupa. To prośba kolegi z pracy”. W niektórych wiadomościach podane jest też nazwisko niby-matki tego niby-chorego dziecka i jej numer telefonu.

Dostępna jest część treści. Chcesz więcej? Zaloguj się i rozpocznij subskrypcję.
Kup wydanie papierowe lub najnowsze e-wydanie.

1 / 1

oceń artykuł

Agata Puścikowska

Dziennikarz działu „Polska”

Absolwentka dziennikarstwa i komunikacji społecznej na Uniwersytecie Warszawskim. Od 2006 r. redaktor warszawskiej edycji „Gościa”, a od 2011 dziennikarz działu „Polska”. Autorka felietonowej rubryki „Z mojego okna”. A także kilku wydawnictw książkowych, m.in. „Wojenne siostry”, „Wielokuchnia”, „Siostra na krawędzi”, „I co my z tego mamy?”, „Życia-rysy. Reportaże o ludziach (nie)zwykłych”. Społecznie zajmuje się działalnością pro-life i działalnością na rzecz osób niepełnosprawnych. Interesuje się muzyką Chopina, książkami i podróżami. Jej obszar specjalizacji to zagadnienia społeczne, problemy kobiet, problematyka rodzinna.

Kontakt:
agata.puscikowska@gosc.pl
Więcej artykułów Agaty Puścikowskiej

Zapisane na później

Łańcuszki pseudopomocy

Agata Puścikowska

Najczęściej czytane

Najnowsze w serwisie

Gorące dyskusje