Ad. 1. Napisałem, że rozumiem w pewnych aspektach stanowisko Belloca (wg przytoczonych cytatów) za aktualne na 1938, stąd mógł się odnosić do ludbójstwa Ormian czy Hołodomoru (o ile na tamten czas mógł mieć na jego temat wiedzę). Ale pisanie, że dawne wojny, to były ok i honorowe, to jest - wybacz - absurdalne naiwniactwo. Historia ludzkości, to historia okrucieństwa, które nigdy nie ograniczało się do jakiś wyidealizowanych pojedynków rycerza z rycerzem.
Nie mówię nawet o głodzie czy chorobach, które w czasie wojen zawsze były udziałem wszystkich. Mówię o bezpośredniej przemocy wobec cywilów, w tym kobiet i dzieci. Rzeź cywilów nie jest jakimś wymysłem czasów nowożytnych czy XX wieku. Na szybko do głowy przychodzą mi np. rzeź albigensów po poddaniu Montsegur w 1244 r. - ostatniej twierdzy Albigensów, rzeź Pragi z 1794. Albo choćby taka rzeź mieszkańców Jerycha dokonaną przez Izraelitów - Joz 6, 20-25. A to tylko kilka z setek czy tysięcy przykładów takich sytuacji z historii.

Twoje wyidealizowane spojrzenie na wojny przed XX w. wynika albo z braku wiedzy, albo jakiegoś nierzadkiego w Polskiej kulturze hiper-romantyzowania wojen. Budowanie na takiej fałszywej podstawie jakiś koncepcji filozoficznych jest wg mnie od początku kulawe i na to chciałem zwrócić uwagę swoim wpisem.

Ad. 2. Massmedia oczywiście mogą mieć rolę ogłupiającą, dlatego - jak z każdego stworzonego przez człowieka narzędzia - należy z nich korzystać z umiarem i z zachowaniem zdrowego krytycyzmu. Natomiast nie wmówisz mi, że ludzkość, jako całość, jest na rok 2020 jakoś istotnie "głupsza" niż była np. na przełomie XIX i XX w. Nie mówię o naukowcach. Mówię o tzw. przeciętnym człowieku w Polsce. Przeciętny Polak z przełomu XIX i XX w. najprawdopodobniej nie umiałby pisać i czytać. Wiedziałby o Świecie tyle, ile dowiedział się od rodziny, znajomych, w szynku, no i od farorza.
Dziś jednak dostęp do wiedzy jest znacznie łatwiejszy (choćby poprzez dostęp do szkół, bibliotek, internet - który wykorzystany z głową daje niemal nieograniczony dostęp do wiedzy, kultury, sztuki, kontaktu z ludźmi z całego świata). Ograniczeniu możliwości jej zdobywania czy prowadzeniu dyskusji na tematy naukowe, społeczne czy filozoficzne przeczy choćby to, co robimy pod tym tekstem.

Ogólnie mam wrażenie, że autor, jak i Belloc, myślą schematem oblężonej twierdzy. No i zdradzają jakiś kompleks milenijny, przeświadczenie, że "tak źle, to jeszcze nigdy nie było". Tylko, że dla Belloca potwierdzeniem jego stanowiska mogły być aktualne dla niego fakty (1938 r.). A teraz, po ponad 80-ciu latach, wg mnie ciężko mówić o adekwatności tych założeń. A to właśnie je w felietonie cytuje ks. Szymik wskazując, że są "zaskakująco aktualne".