Gdyby św. Cecylia żyła dziś, pewnie miałaby konto na Spotify. Nie po to, by zbierać „lajki”, ale by głosić Ewangelię dźwiękiem. To, co w jej czasach było śpiewem serca, dziś często rozgrywa się między chórem parafialnym a playlistą w telefonie. Czy w tym cyfrowym szumie muzyka sakralna wciąż ma coś do powiedzenia? Muzyk ks. prof. Robert Tyrała, rektor Uniwersytetu Papieskiego Jana Pawła II w Krakowie oraz konsultor Podkomisji ds. Muzyki Kościelnej przy Komisji ds. Kultu Bożego i Dyscypliny Sakramentów KEP, przekonuje, że tak. – Muzyka sakralna ma się w Polsce całkiem dobrze. Instytucjonalnie jesteśmy uporządkowani. Mamy szkoły i studia dla organistów, regulaminy diecezjalne, a Episkopat wydał w 2017 r. szczegółową instrukcję o muzyce kościelnej – mówi.

kłopotem, ale potrzeba większego zaangażowania. Czasem organista zamiast prowadzić śpiew, dominuje, a wtedy wierni milkną. A muzyka liturgiczna powinna jednoczyć, nie przytłaczać – podkreśla.