J 3, 7b-15

Jezus powiedział do Nikodema:

«Trzeba wam się powtórnie narodzić. Wiatr wieje tam, gdzie chce, i szum jego słyszysz, lecz nie wiesz, skąd przychodzi i dokąd podąża. Tak jest z każdym, który narodził się z Ducha».

Na to rzekł do Niego Nikodem: «Jakżeż to się może stać?»

Odpowiadając na to, rzekł mu Jezus: «Ty jesteś nauczycielem Izraela, a tego nie wiesz? Zaprawdę, zaprawdę, powiadam ci, że to mówimy, co wiemy, i o tym świadczymy, co widzieliśmy, a świadectwa naszego nie przyjmujecie. Jeżeli wam mówię o tym, co ziemskie, a nie wierzycie, to jakżeż uwierzycie temu, co wam powiem o sprawach niebieskich? I nikt nie wstąpił do nieba, oprócz Tego, który z nieba zstąpił – Syna Człowieczego.

A jak Mojżesz wywyższył węża na pustyni, tak trzeba, by wywyższono Syna Człowieczego, aby każdy, kto w Niego wierzy, miał życie wieczne».

Potrzeba, by wywyższono Syna Człowieczego, aby każdy, kto w Niego wierzy, miał życie wieczne.   
J 3,14-15

Dobrze znana jest nam historia Izraelitów, którzy, zmagając się z plagą jadowitych węży, kierowali wzrok ku górze, gdzie wywyższony został przez Mojżesza symbolicznie miedziany wąż. Ten znak pochodził od Boga. Każdy, kto spojrzał na węża, był uzdrowiony.  Wywyższenie Syna Bożego daje znacznie więcej. Wielu ludzi dzisiaj nie potrafi podnieść wzroku ku górze, jedni dlatego, że stracili nadzieję, inni przywykli do patrzenia w dół. Być może straciliśmy sens patrzenia w górę. A sens jest. Jest nim Chrystus. Jeżeli spojrzymy w górę, zobaczymy zwycięstwo. Jeżeli wywyższymy Syna Bożego, uwolnimy się od codziennych, ziemskich trosk.