1. Starożytni często zabezpieczali swoje kosztowności przed niebezpieczeństwem, zakopując je w ziemi. Zdarzało się, że ktoś umarł, a nie wyjawił nikomu przed śmiercią, gdzie ukrył skarby.
Stąd potem ktoś inny, kopiąc w ziemi, mógł natrafić niespodziewanie na ukryte bogactwo. Największym skarbem dla człowieka jest Jezus Chrystus. On też był „zakopany w ziemi”, bo złożony w grobie, a jednak żyje, bo zmartwychwstał.
Dostępna jest część treści. Chcesz więcej?
Zaloguj się i rozpocznij subskrypcję.
Kup wydanie papierowe lub najnowsze e-wydanie.