Jeśli ktoś myśli, że wojenki siostrzano-braterskie oraz bratersko-braterskie czy też siostrzano-siostrzane tylko wśród patologii występują, znaczy to, że mocno niedoinformowany. Przyznam, że kiedy moja czwórka była mała, największa bieda była wtedy, gdy wszystkie chciały bawić się jedną zabawką. A była to rzadkość, bo bawiły się dość zgodnie i wspólnotowo. W tych odległych czasach miałam więc nędzne pojęcie o bratnich wojenkach. Bo czwórka dzieci, jak sympatyczne słoniątka na sawannie, bawiła się uroczo, miała wspólne sprawy i łatwo było takiemu stadku przewodzić.