Być wielkim

Właśnie – jak nie będzie, nie powinno być „u nich”, u uczniów Jezusa? Zaniknie władczość, a przynajmniej przestanie polegać na ucisku, a wielkość nie będzie sprowadzać się do tego, by innym dawać odczuć swoją władzę. Nie będzie sporów ani o honorowe miejsce przy stole, ani o to, kto zasiądzie po lewicy i prawicy Chrystusa. Będzie zatem inaczej niż zwykle, niż zawsze wśród ludzi bywało i bywa, inaczej, niż podpowiadają ludzka natura i utarte ludzkie nawyki. Wielkość polegać będzie na pokorze, a chęć pierwszeństwa – na służbie innym. Jezus wiedział oczywiście doskonale, że Jego królestwo nie jest z tego świata, że ludzkie słabości nie tylko nieraz wezmą górę, ale pewnie będą przeważać. Ale nie przyszedł przecież po to, by utwierdzać ludzi w ich niedoskonałościach, ale po to, by je wskazywać.