W świetle prawa istnieją zasadniczo dwie formy pożyczenia pieniędzy – są to kredyt i pożyczka. Często oba te słowa są używane zamiennie, w rzeczywistości jednak stanowią różne formy pożyczania, oparte na innych zasadach, a nawet uregulowane w innych przestrzeniach prawa. Kredyt znacznie trudniej dostać, ale korzystający z niego konsument jest lepiej chroniony przed ukrytymi kosztami niż w przypadku pożyczki. Zasady jego udzielania są zapisane w prawie bankowym. Mogą go udzielić wyłącznie banki lub SKOK-i. Kredytodawca zobowiązuje się na podstawie umowy kredytowej do przyznania klientowi określonej sumy pieniędzy, które ten może wydać na jasno określony cel, a kredytodawca ma prawo to skontrolować. Kredytobiorca z kolei zobowiązuje się do regularnego spłacania należności wraz z określonym w umowie zarobkiem banku. Umowa kredytowa musi być zawarta pisemnie. Kredyt zawsze jest odpłatny, a jego koszty muszą być precyzyjnie opisane w umowie. Umowa kredytowa podlega zabezpieczeniu, np. w formie hipoteki.