Najnowsze Wydania
-
GN 46/2025 Dokument:(9491720,Błogosławieni ubodzy)
-
GN 45/2025 Dokument:(9483911,Nie do opowiedzenia)
-
GN 44/2025 Dokument:(9477129,O szarej godzinie)
-
Historia Kościoła (12) 06/2025 Dokument:(9471760,Sobór sprawił, że ludzie znowu zaczęli mieć pytania do Kościoła. Edytorial nowego wydania)
-
GN 43/2025 Dokument:(9469044,Rodzina – sens i stabilność)
Wyszukano wyników: 1660
Namaszczenie chorych
To sakrament walki - Człowiek staje wobec choroby i z Bogiem chce ją zwyciężyć. I ten sakrament ma mu w tym dopomóc. W dwóch kierunkach albo na ciele, albo na duszy, albo i tak i tak. Przez pokolenia wytworzył się lęk wobec tego sakramentu: jeżeli przychodzi ksiądz z ostatnim namaszczeniem, to już koniec - "Tylko mi nie wołajcie księdza!". Ale Bóg działa dla życia, nie dla śmierci. Ten sakrament jest dla tych, którzy są chorzy i potrzebują umocnienia: ciała, co może skutkować ozdrowieniem i ducha, co pozwala w spokoju zostawić to życie i odejść.
Wyimaginowane choroby i etyka
„Na sytym Zachodzie dyskutujemy o wyimaginowanych chorobach, podczas gdy ubogie narody cierpią na gruźlicę i malarię; nie chcemy mieć dzieci czy aby nas utrzymywano przy życiu, gdy tam, gdzie toczy się prawdziwa i dramatyczna walka, ludzie zmagają się o posiadanie dziecka i o to, aby nie umrzeć. Nasze potrzeby stają się tak dalekie od rzeczywistości, że przestają być zrozumiałe dla nas samych”. Tak profesor Carlo Bellieni, neonatolog ze Sieny, kończy na łamach „L'Osservatore Romano” swój artykuł na temat „kampanii reklamowych na rzecz aborcji i eutanazji”.
