Wyszukano wyników: 382
Akcja ratunkowa
Wszechpotężny, przed którym drżą góry i wokół którego szaleje nawałnica (por. Psalm 50), przyszedł na świat jako niemowlę. To była najważniejsza akcja ratunkowa w historii świata. Zapowiadał ją już prorok Izajasz: „Pan obnażył już swe ramię święte na oczach wszystkich narodów” (Iz 52,10). Obnażył swe ramię na Golgocie. Trudno o większą oznakę bezbronności, pokory, uniżenia. A wszystko zaczęło się w małej betlejemskiej grocie…
Bóg truchleje
Każdego roku Zbawiciel rodzi się w liturgii Kościoła, by zdejmować piętno przekleństwa z naszych codziennych doświadczeń i zbiorowej historii. Wbrew nadziejom wielu przychodzi nie po to, by dać łupnia tyranom i zawrócić nas z drogi na Golgotę, lecz po to, byśmy przylgnęli do Jego chwalebnego krzyża.
Paradoks posłusznego
Przedostatnia droga Zbawiciela na tej ziemi wiedzie na Golgotę. Po zmartwychwstaniu odbędzie jeszcze jedną – do Emaus z uczniami, gdzie da się poznać po łamaniu chleba. Nowo narodzona wspólnota Kościoła doświadczy Jego eucharystycznego objawienia. Zanim to nastąpi, musi wziąć krzyż i wejść z nim na szczyt. Ze szczytu zniosą Go inni. Bardzo ważne jest, żeby te dwie drogi – ostatnią przed śmiercią i pierwszą po zmartwychwstaniu – rozumieć jako jedną. To droga do źródeł zbawienia. I na jednej, i na drugiej drodze Kościołowi towarzyszy Maryja. Nieodłączna, obecna, współ-obecna, współ-cierpiąca, współ-modląca się.
