Najnowsze Wydania
-
GN 38/2025 Dokument:(9425048,Prawdy nie znajdziesz w świecie)
-
GN 37/2025 Dokument:(9415138,Czy ból trzeba kochać?)
-
GN 36/2025 Dokument:(9406888,Szczęście w nieszczęściu)
-
Historia Kościoła (11) 05/2025 Dokument:(9398688,„Przebaczamy i prosimy o przebaczenie”. Wyjście przed szereg czy uzdrawianie pamięci?)
-
GN 35/2025 Dokument:(9399234,Nieznajomość prawdy szkodzi )
Wyszukano wyników: 481
Modlitwa na Groniu Jana Pawła II
Najpierw nabożeństwa odbywały się w plenerze, na Jaworzynie, na wniosek Stefana Jakubowskiego przemianowanej później na Groń Jana Pawła II. Turyści gromadzili się przy wzniesionym w tym miejscu przez Danutę i Stefana Jakubowskich krzyżu "Ludziom gór", a od 1995 r. - w kaplicy, zbudowanej jako wotum za ocalenie polskiego papieża z zamachu z 1981 r. i ofiarowanej mu w darze na jego 75. urodziny. Miniaturową makietę kaplicy Stefan Jakubowski wręczył podczas Eucharystii sprawowanej przez Jana Pawła II na Kaplicówce w Skoczowie. Później przy kaplicy stanął pomnik ze ścieżką utrwalającą ślady jego stóp, a w dobudowanej dzwonnicy powstało muzeum papieskich pamiątek. Tu pielgrzymują od lat uczestnicy rajdów „Szlakami Jana Pawła II”. Tu modlili się także w kwietniu 2005 r., dzień po śmierci papieża.
Zdjęcia: Alina Świeży-Sobel /Foto Gość
Budowanie na Chrystusie
Konsekracja biskupia i ingres. Od tej uroczystości 6 stycznia 2014 roku rozpoczął się nowy rozdział w dziejach diecezji bielsko-żywieckiej. Zakończyła się posługa pierwszego ordynariusza, bp. Tadeusza Rakoczego, który po 22 latach przeszedł
na emeryturę. Następcą został bp Roman Pindel, a my, witając nowego pasterza, byliśmy świadkami liturgii, jakiej jeszcze w bielskiej katedrze nie było.
Pobiegły za Barankiem
Dzień Życia Konsekrowanego. Zostałam poślubiona Temu, „któremu służą aniołowie, którego piękno podziwiają słońce i księżyc” – to nie jest wyznanie żony żadnego VIP-a. Słowa z oficjum ku czci św. Agnieszki, mówiące o więzi z Chrystusem, wyrażają prawdę o życiu co najmniej kilkuset mieszkanek naszej diecezji.
Będę Ci śpiewał wobec aniołów
Do świeżego grobu Wojciecha Kilara mam z mojego mieszkania jakieś 100 metrów w linii prostej. Nieraz zdarzało mi się w jego pobliżu odmawiać Różaniec (a i do rozmyślań o wszystkim jest cmentarz miejscem nieocenionym, wprowadzając właściwą – wszystkiemu – perspektywę). W tej okolicy można było Kilara spotkać łatwo i często: przychodził do swojej Basi, kiedy tylko mógł; z kwiatami, zniczem i różańcem.
