Najnowsze [Wydania]
-
GN 49/2025 Dokument:(9515780,Szlachetne ryby i morskie potwory)
-
Gość Extra 4/2025 (14) Dokument:(9516809,Biblijna szkoła codzienności. Edytorial nowego wydania „Gościa Extra”)
-
GN 48/2025 Dokument:(9507866,Metoda na życie)
-
Historia Kościoła (12) 06/2025 Dokument:(9471760,Sobór sprawił, że ludzie znowu zaczęli mieć pytania do Kościoła. Edytorial nowego wydania)
-
GN 47/2025 Dokument:(9498737,Mój król i moje królestwo)
Znaleziono 242 wyników
Dusza człowiek i krwawiący twardziel
Teatr „Com.pl.ex”. – Często mówię moim aktorom, że podczas występów mają grać, a jak trzeba, to improwizować nawet wtedy, gdyby się waliło i paliło. Mówiąc to, nie sądziłam, że kiedyś dojdzie do takiej sytuacji. Kiedy zapaliła się kotara, dzieci grały, a rodzice gasili pożar – śmieje się Renata Libera, instruktor, reżyser i opiekun Teatru „Com.pl.ex”.
Tu buchają płomienie
Siostry duchaczki. Od prawie ośmiu wieków są obecne w Krakowie. Przez ponad 6 wieków wraz z braćmi duchakami służyły chorym, opiekowały się dziećmi i kobietami w ciąży w szpitalu klasztornym przy pl. Świętego Ducha. To tu istniało pierwsze w Krakowie okno życia, czyli „koło”, a pozostawiane tu dzieci trafiały pod czułą opiekę duchaczek. Teraz na miejscu dawnego klasztoru i szpitala stoi gmach Teatru Słowackiego. Zakon duchaków, co prawda, skasowano pod koniec XVIII w., ale duchaczki istnieją nadal.
