Wyszukano wyników: 14071
O. Patton: W pandemii bardziej odczuwamy potrzebę Zbawiciela
Kustosz Ziemi Świętej, o. Francesco Patton zwraca uwagę, że w tym roku obchody Bożego Narodzenia w ojczyźnie Jezusa będą skromniejsze niż zazwyczaj. Zabraknie przybywających z całego świata pielgrzymów. Świętować będzie jedynie lokalna wspólnota chrześcijan. Oczywiście będą to święta pełne radości i nadziei, również przy uwzględnieniu, że w ciągu ostatnich 10 miesięcy około 40 proc. mieszkańców Betlejem i okolic zostało zarażonych koronawirusem.
Chiny: Chrześcijańska dziennikarka skazana za informowanie o wirusie w Wuhanie
Sąd rejonowy szanghajskiej dzielnicy Pudong skazał 28 grudnia na 4 lata więzienia 37-letnią Zhang Zhan – chrześcijańską blogerkę i „dziennikarkę obywatelską" za “wyszukiwanie problemów, sprawianie kłopotów i podawanie nieprawdziwych wiadomości”. W lutym br. udokumentowała wybuch pandemii w Wuhanie, opisywała też tortury, jakim poddawano ją po zatrzymaniu w maju, co doprowadziło ją do trwałej utraty zdrowia a na proces przybyła na wózku inwalidzkim.
Gdy autorytet staje się idolem
Potrzebujemy autorytetów – to oczywiste. I chociaż, jak mawiał św. Tomasz z Akwinu, argument z autorytetu jest ostatnim z argumentów (pojawia się zazwyczaj wtedy, gdy nie mamy już innych), to przecież właśnie do autorytetów odwołujemy się bardzo chętnie – są dla nas wsparciem, dają poczucie bezpieczeństwa, odgrywają rolę przewodników w niełatwym dla Kościoła czasie. W czym tkwi zatem problem? W tym przede wszystkim, że zbyt często tracimy umiar; że zaczynamy autorytety przekształcać w idoli. A to już – patrząc z perspektywy wiary – sprawa ryzykowna, a nawet niebezpieczna.
Piąta kolumna w Kościele?
W teorii wszystko wygląda pięknie. Wy potrzebujecie nas, a my – was. Stanowimy jedno ciało i wzajemnie się uzupełniamy; razem stajemy do posługi, wspierając się w rozmaitych formach zaangażowania i apostolskiej aktywności. W teorii. W praktyce świeccy, którzy pragną aktywniej włączyć się w życie Kościoła, wpływając na jego kształt – chociażby tylko na poziomie parafii – przez pewną część prezbiterów wciąż jeszcze traktowani są z dystansem, podejrzliwością i dużą dozą nieufności. Lista wzajemnych pretensji, oskarżeń i żalów bywa bardzo długa. Problem w tym, że bez gruntownej zmiany w tym obszarze żadne pastoralne nawrócenie tak zdecydowanie postulowane przez papieża Franciszka i żadna trwała, dobra zmiana w polskim Kościele nie będą możliwe.
