Najnowsze [Wydania]

Gość Niedzielny GN 23/2007

10 Czerwca 2007

GN 23/2007

ks. Marek Gancarczyk, redaktor naczelny

Lekkie słowa, ciężkie przypadki

Tytuł brzmi bardzo niewinnie: „Krótkie historie o terminowaniu” (artykuł Agaty Puścikowskiej na str. 16 i następnych). Może sugerować, że chodzi o czeladników, np. szewskich, którzy terminują u mistrza. Nic z tych rzeczy.

1 / 1

GN 23/2007 DODANE 12.06.2007

Moim zdaniem

Rzeczywistość nie jest ani czarna, ani biała. Ma różne oblicza. Lekarze czasem radzą kobiecie, by poddała się aborcji w przypadkach rozpoznania wady rozwojowej.

Celem nie może być śmierć

GN 23/2007 DODANE 12.06.2007 AKTUALIZACJA 05.02.2012

Celem nie może być śmierć

Agata Puścikowska: Pomaga Ojciec kobietom, które zgodziły się na terminację ciąży, czyli de facto zgodziły się na przyspieszenie śmierci własnego dziecka. W wielu przypadkach jest to też zgoda na uśmiercenie dziecka chorego, a zdolnego do życia. Dlaczego kobiety po terminacji zgłaszają się do Ojca?

Trzeci przypadek

GN 23/2007 DODANE 12.06.2007 AKTUALIZACJA 05.02.2012

Trzeci przypadek

Dzieci, u których wykryto wady „ciężkie i nieodwracalne” już się nie „abortuje”, tylko „terminuje”, czyli z angielskiego „zakańcza”. Zakończyć dziecko? Brzmi strasznie.

Krótkie historie o terminowaniu

GN 23/2007 DODANE 06.06.2007 AKTUALIZACJA 06.10.2013

Krótkie historie o terminowaniu

Powinno być tak: radosne starania, poranny test i wielkie szczęście. A potem, gdy się widzi na USG rozbrykane minirączki i mininóżki, szczęście powinno być jeszcze większe. Ale czasem nóżki nie brykają, a czasem ich wcale nie ma. I słychać płacz. Nie tylko rodziców.

1 / 1

Zapisane na później

Pobieranie listy

E-sklep

Historia Kościoła nr 06/2025

POLECAMY RÓWNIEŻ

O nas
Zgłoś błąd

DOKUMENTY
- Regulamin
- Polityka prywatności
KONTAKT
- Napisz do nas
- Znajdź nas
  - Newsletter
    - Zapisz się już dziś!