" Nam tak doskonałe omijanie grzechów raczej nie grozi, więc pozostaje tylko jedno: przyznać się do nich."

Jeżeli ktoś zaraz na wstępie się poddaje, to już po nim.
Takie poddawanie się na wstępie, to w zasadzie akceptacja grzechu.
Aby grzechu dobrze się wystrzegać, to najpierw należy dobrze wiedzieć co nim jest.
Żyję już przeszło sześćdziesiąt lat, msze św. opuszczone w niedziele mógłbym policzyć na palcach, ale nigdy nie słyszałem, aby na kazaniu jakiś ksiądz omawiał grzechy.
Dopóki człowiek nie wie dokładnie co jest grzechem, to jego sumienie jest niespokojne, a jego zachowanie niepewne. Jest to dla człowieka bardzo złe i gdy pragnie nie grzeszyć, może go doprowadzić do załamania psychicznego. Natomiast ci, którzy nie przejmują się zbytnio grzechami, po pewnym czasie swoje grzechy traktują zupełnie lekce.

Czasem władza w głowie
Tak powywraca,
Że przyzwoitość
Człowiek zatraca.