Jak czytam takie info, to wtedy sobie myślę, jak to dobrze, że są jeszcze katolickie media, że jesteście Wy Gość Niedzielny - "Opoki nadziei." :-)

Gdy wspomniany wcześniej francuski biskup został skazany za to, że nie zadenuncjował kapłana, który zgrzeszył pedofilią, ówczesny prefekt Kongregacji do spraw Duchowieństwa, kardynał Dario Castrillón Hoyos wysłał do hierarchy list, utwierdzający go w przekonaniu, że dobrze zrobił. Kilka lat później dyrektor Biura Prasowego Stolicy Apostolskiej, ojciec Federico Lombardi skomentował, że dzisiaj takie zachowanie biskupa w sprawie pedofilii księży w jego diecezji nie byłoby już możliwe. W dziedzinie walki z pedofilią Kościół potrafi uczyć się na swoich błędach.

ten tekst wskazuje,że rezolucja ONZ mówi prawdę! a jadnak w przeszłości kościół "zamiatał sprawę pod dywan"! jak można skazać biskupa,który ujawnił pedofila? wizerunek kościoła ważniejszy niż dobro dzieci?! no to teraz kościół ma wizerunek taki, na jaki zasłużył...

Czy Komisja ONZ nie jest sama winna szerzeniu pornografii,demoralizacji,dewiacji seksualnych,satanizmu,upadku moralności, które są przyczyną m.innymi pedofilii, poprzez bezczynności i braku działań?

Jedyną znaną mi inicjatywą Komisji, była akcja dążąca do likwidacji "okien życia".

Będzie jeszcze gorzej jak przy milczącej,lub czynnej, aprobacie Komisji ONZ,
państwa świata zaakceptują ideologię gender.

Kościoł w tej sprawie nie jest winien.Robi to co ma robić.A tak to są pomówienia i ataki ideologiczne.

Strategia? Zabawne...

Przykład mieliśmy kilka miesięcy temu, kiedy abp Hoser nie pozbawił proboszcza pełnionej funkcji mimo zasądzonego wyroku za pedofilię, wbrew instrukcjom watykańskim i polskim.

O jakiej strategii zatem mówimy?

Powszechnie wiadomo, że najbardziej narażone na zjawiska pedofilii i innych wynaturzeń, są środowiska szkolne i kościelne. Walka z tą patologią, jest bardzo trudna i wymaga dużej determinacji samych środowisk, dążących do oczyszczenia własnych kręgów zawodowych /nauczycieli. księży/, w celu eliminacji tych ludzi, którzy tam nigdy nie powinni się znaleźć. Profesja nauczyciela czy księdza, to szczególny rodzaj posłania, oczekiwania społecznego, rangi, oraz odpowiedzialności. Selekcja więc do stanu duchownego, czy nauczycielskiego, winna być poddana szczególnym rygorom i specjalistycznym badaniom, wykluczającym wynaturzenia i dewiacje osobowości kandydata. Należy zadać więc pytanie - czy obecnie szkoły kształcące duchownych i nauczycieli, posiadają takie skuteczne sita selekcyjne ?.......Starsi nauczyciele, wspominający procedury przyjęcia do dawnego liceum pedagogicznego, zgodnie twierdzą, że stosowane wtedy przy egzaminie wstępnym sito selekcyjne, adekwatne do wykonywania zawodu nauczycielskiego, w dużej części, pozwoliło wyeliminować przypadkowych ludzi.

Okropnie Kościół się oburzył, że ONZ ośmieliła się pouczać i wskazywać palcem zmurszałą instytucję religijną, która ma za soba wielowiekową tradycję różnych występków.
Ogromnie oburzył się też GN, uzasadniając, że przecież jednak coś Kościół robi aby w sprawach przestępstw seksualnych nie dochodziło do nich.
Potrzeba było długich lat aby opinia publiczna wreszcie dowiedziała się jak funkcjonuje od kuchni Kościół, gdy systemowo zamiatał gorszące sprawy pod dywan.
Kościół cywilizuje się wobec opinii publicznej, przyjmuje różne rezolucje, wytycza kierunki. I dobrze.
Tyle, że gdyby nie wybuch skandali w USA, a potem działalność organizacji pozarządowych, następnie dokładne opisanie to co się działo w Irladii, jako klasyczny przykład, do tej pory wszystko byłoby uładzone, i tylko po kątach mówiłoby się, że coś nie tak dzieje się w Kościele.
Ten śmierdzący wrzód musiał wreszcie pęknąć i dziś jest rzeczą oczywistą, że opinia publiczna, media opisują działalność Kościoła jak każdą inną sprawę na świecie.
Nie wszystkie Kościoły lokalne do tego przywykły, nasz polski szczególnie.
Bo gdy słyszę bpa Pieronka, który zaleca ONZ, aby najpierw samo oczyściła się z pedofilii, to śmiech mnie ogarnia, bo to jest tradycyjna i infantylna wypowiedź, gdy się nie ma argumentów.
Oczywiście, Kościół wobec świata musi się tłumaczyć, i nie ma zmiłuj się, tak jak nie było zmiłuj się wobec ofiar księżowskich.
Kościół będzie skrupulatnie rozliczany ze swoich ziemskich czynów. Nie ma spraw nie do upublicznienia, szczególnie wierni, ale nie tylko oni, mają prawo wiedzieć, jaka jest wiedza samego Watykanu o przypadkach przestępstw seksualnych wśród księży na świecie. To nie jest wiedza tajemna.
Proszę zauważyć, że od śmierci JPII, gdzie za jego pontyfikatu, zaczęto dopiero mówić o tych skandalach, upłynęło zaledwie 9 lat, a wiedzia o tych sprawach bardzo się pogłębiła.
Od czasów BXVI Kościół coś już zaczął konkretnie robić, ale nadal z ociąganiem, zaś Franciszek nadał tym problemom priorytet.
Dalszy ciąg zdarzeń będzie przyspieszał tak, że wreszcie dostosuje się do wymogów świata cywilizowanego.

Okropnie Kościół się oburzył, że ONZ ośmieliła się pouczać i wskazywać palcem zmurszałą instytucję religijną, która ma za sobą wielowiekową tradycję różnych występków.
Ogromnie oburzył się też GN, uzasadniając, że przecież jednak coś Kościół robi aby w sprawach przestępstw seksualnych nie dochodziło do nich.
Potrzeba było długich lat aby opinia publiczna wreszcie dowiedziała się jak funkcjonuje od kuchni Kościół, gdy systemowo zamiatał gorszące sprawy pod dywan.
Kościół cywilizuje się wobec opinii publicznej, przyjmuje różne rezolucje, wytycza kierunki. I dobrze.
Tyle, że gdyby nie wybuch skandali w USA, a potem działalność organizacji pozarządowych, następnie dokładne opisanie, to co się działo w Irladii, jako klasyczny przykład, do tej pory wszystko byłoby uładzone, i tylko po kątach mówiłoby się, że coś nie tak dzieje się w Kościele.
Ten śmierdzący wrzód musiał wreszcie pęknąć i dziś jest rzeczą oczywistą, że opinia publiczna, media opisują działalność Kościoła jak każdą inną sprawę na świecie.
Nie wszystkie Kościoły lokalne do tego przywykły, nasz polski szczególnie.
Bo gdy słyszę bpa Pieronka, który zaleca ONZ, aby najpierw sama oczyściła się z pedofilii, to śmiech mnie ogarnia, bo to jest tradycyjna i infantylna wypowiedź, gdy się nie ma argumentów.
Oczywiście, Kościół wobec świata musi się tłumaczyć, i nie ma zmiłuj się, tak jak nie było zmiłuj się wobec ofiar księżowskich.
Kościół będzie skrupulatnie rozliczany ze swoich ziemskich czynów. Nie ma spraw nie do upublicznienia, szczególnie wierni, ale nie tylko oni, mają prawo wiedzieć, jaka jest wiedza samego Watykanu o przypadkach przestępstw seksualnych wśród księży na świecie. To nie jest wiedza tajemna.
Proszę zauważyć, że od śmierci JPII, gdzie za jego pontyfikatu, zaczęto dopiero mówić o tych skandalach, upłynęło zaledwie 9 lat, a wiedzia o tych sprawach bardzo się pogłębiła.
Od czasów BXVI Kościół coś już zaczął konkretnie robić, ale nadal z ociąganiem, zaś Franciszek nadał tym problemom priorytet.
Dalszy ciąg zdarzeń będzie przyspieszał tak, że wreszcie Kościół dostosuje się do wymogów świata cywilizowanego.

Okropnie Kościół się oburzył, że ONZ ośmieliła się pouczać i wskazywać palcem zmurszałą instytucję religijną, która ma za sobą wielowiekową tradycję różnych występków.
Ogromnie oburzył się też GN, uzasadniając, że przecież jednak coś Kościół robi aby w sprawach przestępstw seksualnych nie dochodziło do nich.
Potrzeba było długich lat aby opinia publiczna wreszcie dowiedziała się jak funkcjonuje od kuchni Kościół, gdy systemowo zamiatał gorszące sprawy pod dywan.
Kościół cywilizuje się wobec opinii publicznej, przyjmuje różne rezolucje, wytycza kierunki. I dobrze.
Tyle, że gdyby nie wybuch skandali w USA, a potem działalność organizacji pozarządowych, następnie dokładne opisanie, to co się działo w Irladii, jako klasyczny przykład, do tej pory wszystko byłoby uładzone, i tylko po kątach mówiłoby się, że coś nie tak dzieje się w Kościele.
Ten śmierdzący wrzód musiał wreszcie pęknąć i dziś jest rzeczą oczywistą, że opinia publiczna, media opisują działalność Kościoła jak każdą inną sprawę na świecie.
Nie wszystkie Kościoły lokalne do tego przywykły, nasz polski szczególnie.
Bo gdy słyszę bpa Pieronka, który zaleca ONZ, aby najpierw sama oczyściła się z pedofilii, to śmiech mnie ogarnia, bo to jest tradycyjna i infantylna wypowiedź, gdy się nie ma argumentów.
Oczywiście, Kościół wobec świata musi się tłumaczyć, i nie ma zmiłuj się, tak jak nie było zmiłuj się wobec ofiar księżowskich.
Kościół będzie skrupulatnie rozliczany ze swoich ziemskich czynów. Nie ma spraw nie do upublicznienia, szczególnie wierni, ale nie tylko oni, mają prawo wiedzieć, jaka jest wiedza samego Watykanu o przypadkach przestępstw seksualnych wśród księży na świecie. To nie jest wiedza tajemna.
Proszę zauważyć, że od śmierci JPII, gdzie za jego pontyfikatu, zaczęto dopiero mówić o tych skandalach, upłynęło zaledwie 9 lat, a wiedzia o tych sprawach bardzo się pogłębiła.
Od czasów BXVI Kościół coś już zaczął konkretnie robić, ale nadal z ociąganiem, zaś Franciszek nadał tym problemom priorytet.
Dalszy ciąg zdarzeń będzie przyspieszał tak, że wreszcie Kościół dostosuje się do wymogów świata cywilizowanego.

Okropnie Kościół się oburzył, że ONZ ośmieliła się pouczać i wskazywać palcem zmurszałą instytucję religijną, która ma za sobą wielowiekową tradycję różnych występków.
Ogromnie oburzył się też GN, uzasadniając, że przecież jednak coś Kościół robi aby w sprawach przestępstw seksualnych nie dochodziło do nich.
Potrzeba było długich lat aby opinia publiczna wreszcie dowiedziała się jak funkcjonuje od kuchni Kościół, gdy systemowo zamiatał gorszące sprawy pod dywan.
Kościół cywilizuje się wobec opinii publicznej, przyjmuje różne rezolucje, wytycza kierunki. I dobrze.
Tyle, że gdyby nie wybuch skandali w USA, a potem działalność organizacji pozarządowych, następnie dokładne opisanie, to co się działo w Irladii, jako klasyczny przykład, do tej pory wszystko byłoby uładzone, i tylko po kątach mówiłoby się, że coś nie tak dzieje się w Kościele.
Ten śmierdzący wrzód musiał wreszcie pęknąć i dziś jest rzeczą oczywistą, że opinia publiczna, media opisują działalność Kościoła jak każdą inną sprawę na świecie.
Nie wszystkie Kościoły lokalne do tego przywykły, nasz polski szczególnie.
Bo gdy słyszę bpa Pieronka, który zaleca ONZ, aby najpierw sama oczyściła się z pedofilii, to śmiech mnie ogarnia, bo to jest tradycyjna i infantylna wypowiedź, gdy się nie ma argumentów.
Oczywiście, Kościół wobec świata musi się tłumaczyć, i nie ma zmiłuj się, tak jak nie było zmiłuj się wobec ofiar księżowskich.
Kościół będzie skrupulatnie rozliczany ze swoich ziemskich czynów. Nie ma spraw nie do upublicznienia, szczególnie wierni, ale nie tylko oni, mają prawo wiedzieć, jaka jest wiedza samego Watykanu o przypadkach przestępstw seksualnych wśród księży na świecie. To nie jest wiedza tajemna.
Proszę zauważyć, że od śmierci JPII, gdzie za jego pontyfikatu, zaczęto dopiero mówić o tych skandalach, upłynęło zaledwie 9 lat, a wiedzia o tych sprawach bardzo się pogłębiła.
Od czasów BXVI Kościół coś już zaczął konkretnie robić, ale nadal z ociąganiem, zaś Franciszek nadał tym problemom priorytet.
Dalszy ciąg zdarzeń będzie przyspieszał tak, że wreszcie Kościół dostosuje się do wymogów świata cywilizowanego.

Do "Polak Mały". Nadmiernie się Pan podnieca i bez powodu poucza, a przy tym używa dyskredytujących i nie na miejscu określeń /"ogłupić"/, nie rozumiejąc, jak sądzę treści mojego wpisu. Moje uwagi dotyczyły wyłącznie procesu przyjmowania kandydatów do stanu kapłańskiego i nauczycielskiego, czyli, do konstrukcji i treści, oraz czynności egzaminacyjnych, NA EGZAMINIE WSTĘPNYM. Pan natomiast mówi w swoim wpisie o formowaniu. Formowanie, najogólniej ujmując, , to już praca dydaktyczna grona pedagogicznego i kształtowanie przyjętych studentów. Ja zaś do tej działalności w swoim wpisie się nie odnosiłem, gdyż mam świadomość, że zadanie takie wymaga merytorycznego przygotowania i adekwatnych narzędzi pomiarowych.

strategi Kościoła uosabiał bardzo długo założyciel Legionu Chrystusa, a praktyczną egzemplifikacją tej strategii były honory z jakim tego wynaturzonego osobnika długo traktowano.
ale to, oczywiście, drobiazg, detal - informacja o przeprosinach członków Legionu Chrystusa na stronie Gościa nawet pełnej doby nie zaliczyła.
Taki swoisty "obiektywizm w dozowaniu informacji ludowi bożemu"

Artykuł bazuje na niepełnej i "zmanipulowanej" definicji pedofilii. Część, pasująca do artykułu została w nim umieszczona ale ta, która była niewygodna jest pominięta (celowo czy przez zwykły błąd?).
Pedofilia to termin naukowy i do części tego terminu odnosi się autor pomijając zupełnie znaczenie i funkcję jaką pełni w języku potocznym. Różnica jest zasadnicza bo większość przestępstw na tle seksualnym wobec osób niepełnoletnich nie są w żaden sposób powiązane z pedofilią.

Hasło "pedofilia w KK" odnosi się do znaczenia potocznego.

"Konkregacja ds wiary?" - jak kościół może być sędzią we własnej sprawie ?? to oburzające!