Najnowsze Wydania
-
GN 18/2025 Dokument:(9238269,Człowiek jednej roli)
-
GN 17/2025 Dokument:(9228937,Synchronizacja i piękni ludzie)
-
Historia Kościoła (9) 03/2025 Dokument:(9220196,Państwo ze stosów. Czy Francja podłożyła za dużo ognia pod własną historię?)
-
GN 16/2025 Dokument:(9218524,Zwycięzca śmierci)
-
GN 15/2025 Dokument:(9208755,Wciągnięci w pamiętanie)
Gdyby autor miał pewne pojęcie o katolicyzmie i czytał niezredukowaną wersję PŚ, a nie wersje protestanckie, to by wiedział, że Pismo Święte nie jest do indywidualnego tłumaczenia, jak pisze św. Jakub. Widziałby, że na równi z PŚ należy traktować tradycję Kościoła, jego Magisterium. Samo PŚ powstało w Kościele, a nie zostało zrzucone z nieba do indywidualnego wyjaśniania. A więc autorze, weź do ręki komentarze Ojców i Doktorów Kościoła. W ten sposób na pewno nie zejdziesz na manowce próbując zrozumieć PŚ.
> Biskup Andrzej Siemieniewski (cyklicznie wyjeżdża na rekolekcje z liderami charyzmatycznych wrocławskich wspólnot, wśród których są też przedstawiciele innych Kościołów)
Cóż, już samo takie wyrażenie dowodzi sprotestantyzowania. Wspólnoty protestanckie Kościołami nie są, bo nie mają sukcesji apostolskiej. Przecież to elementarna wiedza katolika. Zresztą sami protestanci odrzucili i odrzucają sukcesję apostolską i sakramenty, sami więc pośrednio przyznają, że Kościołem nie są. To są tylko wspólnoty, ale nawet nie wszyscy protestanci są chrześcijanami, bo niektórzy negują np. zmartwychwstanie Chrystusa.
Nie wiem jednak, skąd to pokrętne i mało sensowne tłumaczenie. Kościół od wieków zupełnie inaczej to tłumaczy. Pewnie to jakieś tłumaczenie protestanckie, albo sprotestantyzowane. A obawiam się, że do takich należy domorosłe tłumaczenie benedyktynów z Tyńca.
Biblia Tysiąclecia tłumaczy to zupełnie inaczej: To przede wszystkim miejcie na uwadze, ze żadne proroctwo Pisma nie jest dla prywatnego wyjaśnienia. 2 P 1,20
W komentarzu czytamy tam: "Tylko Kościół autorytatywnie określa jaki jest sens tekstów Pisma Świętego". A więc o nauczanie Kościoła, a słowo "proroctwo" należy rozmieć szeroko, jako nauczanie PŚ, jego tekst.
W razie wątpliwości co do przekładu, należy się odwołać do tłumaczenia Wulgaty, bo to jest standardowe tłumaczenie Kościoła od wieków. A jeśli chodzi o interpretację, to należy się odwołać, to jak pisałem, należy się odwołać do Ojców i Doktorów Kościoła. No ale pewnie skłaniasz się ku protestantyzmowi, gdzie każdy sobie jest kapłanem, egzegetą pism, nauczycielem i "kościołem".
Nie ma czegoś takiego, jak tłumaczenie dosłowne, bo nie ma jednoznacznego odpowiedniości różnych języków i pojęć w nich zawartych. Każde tłumaczenie jest więc interpretacją. Pytanie tylko, czy jest to interpretacja Kościoła, czy jakiś protestantów.
Tak samo, twoje tłumaczenie zgromadzenia wiernych jest czysto protestanckie. Kościół to nieskończenie więcej niż dwóch albo trzech, z których zresztą każdy wie lepiej. Zapominasz też oczywiście, że Duch Święty mówi przede wszystkim poprzez Kościół, a jeśli ktoś mówi inaczej, to przemawia przez niego duch, ale ten zły.
"Pismo tłumaczy się przez Pismo" brzmi jak postulat heretyka Lutra: sola scriptura, czyli zasadę tylko pismo, która odrzuca Magisterium Kościoła. Ten człowiek szukał usprawiedliwienia dla sposobu życia i był gotów zmienić nauczanie Kościoła, żeby tylko nie zmieniać swojego postępowania.
Od dawna wspólnoty protestanckie chcą być nazywany przez Kościół "Kościołami", chociaż wcale nie zmierzają nimi być. Przeciwnie, odrzucają ciągłość apostolską, sakramenty, kapłaństwo, magisterium. Zatem zupełnie nie mogą być za takie uznane. Chodzi im jednak o terminologię. Przypominają w tym chore i rozkapryszone dzieci, które nie chcą lekarstwa, a domagają się loda.
JPII zdecydował się w "Ut unum sint" użyć określenia "kościelne", żeby wyjść na przeciw tym żądaniom, uważając, że jest to najdalej idące określenie, którego można jeszcze użyć. To określenie nie ma konotacji teologicznej. Jednak wielu teologów uważało, że i tak idzie za daleko ze względu na swoją dwuznaczność. Tak, czy tak, nie chodzi więc o uznanie za "Kościoły", tylko o to, co jeszcze można powiedzieć nie gwałcąc za bardzo prawdy.
JPII konsekwentnie rozróżniał pomiędzy Kościołami i Kościołami i Wspólnotami chrześcijańskimi. To pierwsze określenie odnosi się do prawosławnych, to drugie do protestantów. Tutaj akurat JPII poszedł najdalej używając przymiotnika "kościelne", zamiast "chrześcijańskie". Nie oznacza to jednak Kościoła!
Taka była nauka Kościoła od Soboru Trydenckiego, i JPII jej absolutnie nie zmienił, bo nie chciał i przede wszystkim nie mógł. Chwytanie się słówka w jednym miejscu, które i tak nie określa wspólnot protestanckich jako Kościoły, to nie jest metoda.
Chodzi jednak o to, że my katolicy mamy coś niezaprzeczalnie najwspanialszego, mamy dar Jezusa obecnego swoim Ciele i Krwi, który przychodzi do nas w sakramentalnej liturgii Kościoła, dar Jezusa, który bez najmniejszej wątpliwości jest z nami obecny w Najświętszym Sakramencie. I dlatego chcemy z innymi podzielić się tym darem, o którym wiemy, w który wierzymy i który jest żywy w naszym Kościele.
Dar Ducha Świętego jest przecież również obecny w Kościele katolickim – na pewno w decyzjach Magisterium Kościoła i w liturgii Kościoła. Jednak w innych przypadkach potrzebne jest rozeznanie. Jaki to duch przychodzi? Nie jest to pewne na pierwszy rzut oka. Jeśli rzeczywiście przychodzi Duch Święty, to na pewno prowadzi ludzi do sakramentów, w których działa sam Jezus.
"Informuje więc, że wszyscy protestanci ... tak jak katolicy rzymscy uznają wyznania wiary sformułowane przez cztery pierwsze sobory powszechne" - ty nie informujesz, tylko nie masz pojęcia, albo naumyślnie wprowadzasz ludzi w błąd. Nie ma czegoś takiego jak protestanckie credo - coś takiego jest nawet samo w sobie sprzeczne. To jest wymysł naiwnych pseudo katolickich pseudo teologów. Ale już dawno wielu z nich się z takich poglądów wyleczyła - dokładniej wyleczyli ich protestanci. Protestant sam ustala, w co wierzy, mówił już o tym sam heretyk Luter.
"Protestanci tak jak inni chrześcijanie wierzą w ewangelię o Jezusie Chrystusie (Bogu i Człowieku), który swoją ofiarą pojednał nas z Ojcem a przez zmartwychwstanie dał nam nowe życie." - I znowu przejaw ignorancji. Tak, dla protestantów podstawą jest tekst Biblii tłumaczony dość dowolnie. Jednak zasada "sola scriptura" pozwala im wysnuwać dowolne wnioski. Np. że Jezusów buło dwu, jeden ewangeliczny, drugi historyczny. Że ten "historyczny", to wcale nie był taki, jak ten ewangeliczny, który jest postacią literacką. Tak twierdził najwybitniejszy "teolog" protestancki ostatniego stulecia - Barth. Inni twierdzą, że np "Jezusów" było więcej, ale żadnej zgody co do liczby nie ma. Są też tacy, co twierdzą, że Jezus nie zmartwychwstał, dokładniej ten "historyczny", bo tel literacki, to oczywiście tak.
"Protestanci tak jak inni chrześcijanie wierzą w konieczną do zbawienia darmową łaskę, która jest skuteczna przez wiarę i zwracają uwagę na powołanie wierzących do dobrych uczynków ..." - to też jest wyraz zupełnej i porażającej ignorancji, i to jeszcze większej. Łaska to pojęcie chrześcijańskie, nie protestancki. Protestanci, ich zdaniem, łaski nie potrzebują. Twierdzą, że wystarczy sama wiara - zasada "sola fidei". O to od wieków toczy się spór Kościoła z tymi heretykami.
"Właściwie to nawet nie głosili nic nowego czego nie byłoby w nauczaniu Kościoła powszechnego sięgając np. do św. Augustyna." - Co za ignorancja po raz kolejny. Czyż to nie heretyk Luter twierdził, że Jezus był grzesznikiem i to największym!? Czyż nie on oskarżał Boga Ojca o okrucieństwo!? Czy nie twierdził, że Bóg musi się stać szatanem, żeby stać się potem Bogiem?
Posłucha ks. profesora Guza, bo cytuje Lutra. Te cytaty są najbardziej porażające: https://www.youtube.com/watch?v=6lZPe_PZwJs
Krzyczący nie rozumieją, że na naszych oczach Ojciec wypełnia modlitwę Syna "aby wszyscy stanowili jedno, jak Ty, Ojcze, we Mnie, a Ja w Tobie, aby i oni stanowili w Nas jedno, aby świat uwierzył, żeś Ty Mnie posłał."
Krzyczący nie chcą zauważyć, że to Papież Leon XIII przed rokiem jubileuszowym 1900, w encyklice Divinum illud munus ogłosił w całym Kościele nowennę do Ducha Św., modląc się o nową pięćdziesiątnicę - i Bóg odpowiedział na to wołanie, ale nie tak, jak chcieliby tego katolicy, przekonani w swojej pysze o własnej wyjątkowości. Poruszenie Ducha nastąpiło niemal natychmiast po wydaniu encykliki i pierwszej wielkie nowennie - ale we wspólnotach niekatolickich. My, pyszni katolicy, dostaliśmy i dostajemy nadal lekcję pokory od Tego, który wieje tam gdzie On chce, a nie tam gdzie my, przekonani o własnej nieomylności, uważamy że wiać powinien.
Krzyczący tutaj nie wiedzą, że w innych czasach też krzyczeliby, ale inaczej - że misy mają być obmyte i że nie wolno uzdrawiać w szabat. Tamci też mieli najlepsze intencje, by wypełniać wolę Boga - tak jak oni sami ją sobie wymyślili. Dzisiaj kłócą się o słowa - Kościół czy nie Kościół - a nie widzą że brak im miłości.
Ale nie mam pewności, że mam rację - dopuszczam myśl, że to ja się mylę, a najważniejsze jest, by wierzyć na sposób rzymsko-katolicki. Dlatego modlę się za wszystkich wyznawców Chrystusa, by On prowadził nas zawsze we właściwą stronę.
Sam najwyraźniej niewiele z tego nie rozumiesz, choć ciskasz oskarżeniami. Jedność, jaka przynosi Chrystus, to nie jest pogańska unifikacja, jak w starożytnym Rzymie, gdzie oddawano w panteonie cześć bożkom ze wszystkich krańców imperium. Chrześcijanie umierali w mękach, ponieważ nie chcieli w tym uczestniczyć. Nie chcieli, żeby Chrystus był zrównywany z bożkami i demonami. Jedność to nie ma być jakaś pan-religia, która siłą rzeczy musi być fałszywa i diabelska.
Jedność, którą przynosi Chrystus jest w Prawdzie, w wierze, w Kościele, w sakramentach. [Mk 3,34 - 35] I spoglądając na siedzących dokoła Niego rzekł: ”Oto moja matka i moi bracia. Bo kto pełni wole Bożą, ten Mi jest bratem, siostra i matka”. A o fałszywym pokoju i fałszywej jedności mówi, że je zburzy: "Czy myślicie, że przyszedłem dać ziemi pokój? Nie, powiadam wam, lecz rozłam." - To jest wczorajsze czytanie. Zburzy, bo nie ma pokoju pomiędzy dobrem a złem, pomiędzy prawdą a fałszem, pomiędzy ortodoksją a herezją.
Jedności z protestantami nie ma, bo uparcie trwają w herezji, bo nie chcą wrócić do Kościoła. Ten pseudo-dialog ekumeniczny, który się dzisiaj toczy, odbywa się z zatraceniem własnej tożsamości i Prawdy. Dlatego doprowadził za to wielu katolików do upadku, herezji i odstępstwa.
> nie tak, jak chcieliby tego katolicy, przekonani w swojej pysze o własnej wyjątkowości
Tu pokazujesz swoją ignorancję. My wierzymy w Chrystusa, w to że założył Kościół, święty i apostolski. Jako katolicy jesteśmy do tego zobowiązani. Ta nasza wiara jest też wyznacznikiem tożsamości. Jeślibyśmy uwierzyli, że np. Mohammad jest prorokiem, to stalibyśmy się muzułmanami. Słowa o pysze odnieś do siebie, bo bardzo pasują.
Te wszystkie ruchy pentakostalne z omdlewaniem, a nieraz z objawami opętania demonicznego, to sprawa względnie nowa, bo sięgająca lat 60tych, a nie czasów Leona XIIIgo.
Dla mnie ma przykład niektóre praktyki Kościoła Katolickiego, z którego formalnie się wywodzę, zaczęły graniczyć z herezją bo mają zaprzeczenie w Piśmie Św. Jeśli miałbym więc powiedzieć, który kościół jest najdalej od Pisma Świętego, to jest nim oczywiście Kościół Katolicki. Katolicy potrafią tylko mówić "ten heretyk", "tamta heretyczka" - nie potrafimy jednak nawiązać wspólnego dialogu bo uważamy się wciąż za ważniejszych, a prawda jest taka, że Chrystus zrównał nas wszystkich.
Kościół Katolicki wcale nie jest lepszy w oczach Boga. To tylko magisterium KK próbuje nam to wmówić, powołując się na samych siebie z przeszłości czyli tradycję katolicką. A już największą herezją, jeśli mówimy o heretykach, było zrównanie ważności tradycji katolickiej (czynionej ręką ludzką z myśli ludzkiej) ze Słowem Bożym (czynione ręką ludzką z myśli Boskiej). To ośmiesza nas całkowicie i pokazuje, że nie jesteśmy niczym więcej tylko ludźmi kreującymi Wiarę Chrześcijańską na swoje potrzeby. W zasadzie czekam tylko chwili, aż Kościół Katolicki napisze swój "Nowszy Testament".
Ze względów bezpieczeństwa, kiedy korzystasz z możliwości napisania komentarza lub dodania intencji, w logach systemowych zapisuje się Twoje IP. Mają do niego dostęp wyłącznie uprawnieni administratorzy systemu. Administratorem Twoich danych jest Instytut Gość Media, z siedzibą w Katowicach 40-042, ul. Wita Stwosza 11. Szanujemy Twoje dane i chronimy je. Szczegółowe informacje na ten temat oraz i prawa, jakie Ci przysługują, opisaliśmy w Polityce prywatności.