s. Joanna Nowińska

|

GN 29/2023 Otwarte

Mt 13, 18-23

Jezus powiedział do swoich uczniów:
«Posłuchajcie przypowieści o siewcy. Do każdego, kto słucha słowa o królestwie, a nie rozumie go, przychodzi Zły i porywa to, co zasiane jest w jego sercu. Takiego człowieka oznacza ziarno posiane na drodze.

Posiane na grunt skalisty oznacza tego, kto słucha słowa i natychmiast z radością je przyjmuje; ale nie ma w sobie korzenia i jest niestały. Gdy przyjdzie ucisk lub prześladowanie z powodu słowa, zaraz się załamuje.

Posiane między ciernie oznacza tego, kto słucha słowa, lecz troski doczesne i ułuda bogactwa zagłuszają słowo, tak że zostaje bezowocne.

Posiane wreszcie na ziemię żyzną oznacza tego, kto słucha słowa i rozumie je. On też wydaje plon: jeden stokrotny, drugi sześćdziesięciokrotny, inny trzydziestokrotny».

Jezus powiedział: Posłuchajcie…      
Mt 13,18

Słuchać, czyli dać sobie przyzwolenie na uchwycenie komunikatu, na zapoznanie się z jego treścią. Dalszy ciąg to już pole dla wolnej woli, podjętej decyzji i wynikającego z niej działania. One wiążą się ze słuchaniem, ale pozostają cały czas względem niego suwerenne. Zarówno hebrajskie szema, jak i greckie akouo nie zawierają rysu przymusu czy nakazu posłuszeństwa. Bogu chodzi o to, by człowiek uchwycił istotę danej rzeczy, aby potem mógł w sposób w jak najbardziej świadomy wejść w przestrzeń wyboru. W wyjaśnieniu przypowieści o siewcy każdy słucha, każdy odebrał komunikat. Różnica polega na skorzystaniu z niego. Zaproszenie jest ciągle aktualne, zawsze można bardziej się zaangażować.