Uczciwy ogląd rzeczywistości

Na prośbę siedzącego kilka rzędów przed nią mężczyzny, by trochę ściszyła, zareagowała oburzeniem. – Nigdzie nie ma napisu, że w tym pociągu nie wolno korzystać ze smartfona – stwierdziła. Ponarzekała potem jeszcze trochę przed innym współpasażerem, że zapewne skarżący się nie zareagowałby, gdyby do wagonu weszła rozwrzeszczana młodzież. Głośna muzyka leciała dalej. No cóż, standard: każde nieporozumienie czy konflikt rodzi się z jakiegoś poczucia sprawiedliwości. W tym przypadku jedna ze stron twierdzi, że naruszono jej prawo do słuchania muzyki, druga – że pozbawiono ją prawa do spokojnej podróży. Żeby tylko takie problemy były na tym świecie… Prawda jest taka, że poczucie sprawiedliwości kieruje nie tylko jednostkami, ale i narodami, wspólnotami, grupami społecznymi, którym te jednostki przewodzą. Wszystko zależy od tego, na ile jest to poczucie oparte na uczciwym oglądzie rzeczywistości.