W co wierzył Jacek Kaczmarski? Nazywany ateistą, marzył, by się „w Niepojęte wczepić”

W dwudziestą rocznicę śmierci barda wracam do wydanej przed siedmioma laty antologii jego wierszy zebranych „Między nami”. Nad kolejnymi wersjami tej ogromnej, liczącej finalnie 1144 strony księgi pracował przez trzy dekady Krzysztof Nowak – fan, który początkowo wykonywał tę pracę jedynie na własny użytek, przepisując na maszynie teksty z podziemnych śpiewników. Z czasem Nowak stał się redaktorem najlepiej zorientowanym w rozmaitych wersjach utworów. W tworzeniu antologii pomagał też do pewnego momentu sam autor, który jednak w ostatnich miesiącach życia, zmęczony chorobą, zdał się całkowicie na redaktora. Księga pozwala prześledzić wątki, do których Jacek Kaczmarski nieustannie wracał. I okazuje się, że wśród nich motywy Boga, zbawienia, wiary i niewiary są jednymi z najważniejszych – tak jakby te sprawy przez całe życie nie dawały mu spokoju.