Ale właściwie co wywołuje u Księdza ten żal? Przecież to ciało prędzej czy później i tak zamieni się w proch. Nie znam oczywiście motywacji poszczególnych osób, które się na kremacje decydują, a moja jest taka: uniknąć tego obrzydlistwa, które z ciałem dzieje się po śmierci. Lubię moje ciało, dbam o nie, dzięki niemu doświadczam wielu dobrych rzeczy i mocno wierzę, że w nim spędzę wieczność. Wierzę niniejszym w zmartwychwstanie i bardzo chcę, żeby Jezus wreszcie przyszedł powtórnie. Nie wiem, czemu w takim razie miałabym mieć jakiś problem z wyborem pochówku - przecież to wtórne wobec spraw ostatecznych.