Posłuchaj, czego potrzebuje twoje serce

Iz 40, 1-11 

Drogę Panu przygotujcie na pustyni, wyrównajcie na pustkowiu gościniec dla naszego Boga! (Iz 40, 3)

Adwent to czas oczekiwania, pełen przestrzeni do wyciszenia i nasłuchiwania. Na pustyni, na pustkowiu wolnym od dźwięków i innych bodźców wyraźniej słychać rozlegający się głos - to właśnie w takich okolicznościach głębiej dociera do nas nawoływanie Boga. „Drogę Panu przygotujcie, (…) gościniec dla naszego Boga!” (w.3) Przygotowanie na głębsze poznanie Pana, wymaga uporządkowania nierówności serca: obniżenia pagórków czy też podniesienia dolin…w zależności od potrzeby podjęcia różnych działań, które zaowocują objawieniem się Bożej chwały. Dlatego utarte schematy warto porzucić na rzecz głębokiej refleksji: czego potrzeba dziś mojemu sercu, by stało się bardziej wrażliwe na Boże działanie? Oby przedświąteczne przygotowania nie przysłoniły nam istoty adwentu: aby uformować własne serce tak, byśmy stali się świadectwem dla świata żywej Bożej obecności pośród nas. 
 

oceń artykuł