Życie w obfitości

Bóg sam w sobie nieskończenie doskonały i szczęśliwy. Tak uczy Katechizm Kościoła Katolickiego. Bóg jest dobry dla wszystkich i chce obfitością w błogosławieństwie podzielić się już tutaj z człowiekiem. Pragnie jednak, by dobro i dary, jakie człowiek od Niego dostaje, nie przysłaniały mu Dawcy; nie odciągały go od przyjaźni z Nim.

Tam, gdzie niedomagam; gdzie czuję pustkę; brak; gdzie dopada mnie bezradność; gdzie zaczynam doświadczać jak bardzo sam jestem niewystarczalny - tam otwieram się na Boga, który ma wszystko, w którym ja też mam wszystko. Otwieram się na to, do czego ostatecznie mnie powołał: do relacji ze Sobą.