Co masz pod maską?
Pod tą kraciastą dostrzegam sąsiadkę, spod czarnych zwojów wystaje kawałek kolegi, a pod tą białą znajduje się… nowy diakon! Jak dobrze ich zobaczyć! Wielkanocna radość większa jest niż wirusowa zmora.
Pierwszy od dłuższego czasu udział w szczególnie uroczystej liturgii – święceniach diakonatu. Mniej osób, puste przestrzenie, gdzieniegdzie widoczne elementy „uzbrojenia” do walki z wirusem – płyny antywirusowe, żele i chusteczki antybakteryjne wystające z torebek. Znajomy wita się łokciem, większość wybiera różnego rodzaju skłony. Uśmiech rozpoznaje się teraz po oczach – robią się wtedy skośne. Och, kilku zamaskowanych znajomych przegapiłam. Przepraszam.
Radość. Są nowi diakoni. Katedra wrocławska, kościoły NMP Matki Miłosierdzia w Oleśnicy i św. Franciszka z Asyżu we Wrocławiu wypełniają się uwielbieniem. Nowi słudzy kościelnej wspólnoty pod swoimi białymi maskami mają szerokie uśmiechy. Dobrze, że jesteście!
Kartki przy drzwiach kościelnych wciąż przypominają o ograniczeniach, jednak da się już – przy odrobinie wysiłku – znaleźć kościół, w którym bezpiecznie, w określonym gronie, można wziąć udział w liturgii. Czasem znajdziesz miejsce w bocznej kaplicy, czasem na krzesełku na placu przed kościołem. Da się!
I nie trzeba wielkich teologicznych wywodów o tajemnicy Wcielenia i Bogu, który docenił nie tylko duchowy, ale i materialny wymiar życia ludzkiego, by poczuć: tak, być fizycznie w murach świątyni, pośród ludzi; poczuć w ustach Hostię – przyjmując Komunię nie tylko w duchowym wymiarze, to „robi różnicę”. Nawet jeśli nie do końca widzisz ołtarz zza zaparowanych okularów, a wielkanocne pieśni wydobywające się z ust opakowanych warstwami bawełny czy fizeliny brzmią jakoś inaczej.
Choć idąc do kościoła, wyglądamy teraz niczym zamaskowani bandyci ruszający na bank, dobrze wiemy, po co idziemy. Ten „bank” Bożej łaski wart jest zachodu. A pod większością masek są uśmiechy. I – nawet jeśli lekko przytłumione – „Alleluja”!
-
Jak to na wojence ładnie. Czy lukrowanie realistycznego obrazu wojny jest receptą na dobre kino? Prawica niezbyt szczelnie cenzurowała scenariusze polskich filmów?
-
Podchody wojenne. Czy Iran szykuje grunt do otwartej konfrontacji z Izraelem? Iran zaatakował Izrael, Izrael odpowiedział atakiem. Taki scenariusz dotąd wydawał się gwarancją pewnego kataklizmu na Bliskim Wschodzie. Tymczasem „rozeszło się po kościach”. Dlaczego najbardziej niebezpieczna w regionie wymiana ognia okazała się – na razie – tylko taktycznym teatrem?
-
„Dignitas infinita” – w połowie drogi Ogłoszona przez watykańską Dykasterię Nauki Wiary deklaracja o godności człowieka Dignitas infinita („Nieskończona godność”) to ważny dokument. I bardzo potrzebny zwłaszcza w kontekście współczesnych form ataku na godność ludzi.
-
1 Bp Artur Ważny nowym biskupem sosnowieckim
-
2 Służba to codzienne obumieranie
-
3 Źródłem światła jest Bóg
-
4 Potężna moc
-
5 Być jak Barnaba
-
6 Tylko Bóg zna całą prawdę o człowieku
-
7 Życie na podglądzie
-
8 Czy chrześcijaństwo przetrwa?
-
9 Wielkie zasługi
-
10 Duchowni szkolą się, jak pomagać osobom w kryzysie samobójczym
-
11 Polska krajem nierówności – to nie daje spokoju
-
12 Prof. Lewicki: Z punktu widzenia Amerykanów zmniejsza się uzasadnienie dla silnego wsparcia finansowego Ukrainy przez USA
-
13 Zapisz się na sympozjum o uwielbieniu!
-
14 Pijane wahadło
-
15 Jak to na wojence ładnie. Czy lukrowanie realistycznego obrazu wojny jest receptą na dobre kino?
