Nowy numer 13/2024 Archiwum

Odmówiła złożenia ofiary bogini Dianie

Na jej oczach córki jej poddano wyszukanym torturom. Sama została umęczona za wiarę.

Greckie imię Zofia znaczy tyle co „mądrość”. Posiadamy wiele żywotów św. Zofii w różnych językach, co świadczy, jak bardzo jej kult był rozpowszechniony. Są to jednak żywoty bardzo późne, pochodzące z wieków VII i VIII, podające nieraz tak sprzeczne informacje, że trudno z nich coś konkretnego wydobyć. Według tych tekstów Zofia miała mieszkać w Rzymie w II w. za czasów Hadriana I. Była wdową i miała trzy córki. 

Mówi o. Stanisław Tasiemski, dominikanin. 



Inna wersja wspomina, że Zofia miała pochodzić z Mediolanu. Tam też, wraz z córkami, miała ponieść śmierć męczeńską. 

Ze wszystkich opisów jedno wydaje się pewne, że żyła taka święta, miała trzy córki i została umęczona za wiarę. Utwierdza nas w tym bardzo wczesny i powszechny, zarówno na Wschodzie, jak i na Zachodzie, kult Zofii. Dalszy jego rozwój miał miejsce w połowie VII wieku, z chwilą sprowadzenia jej relikwii do alzackiego klasztoru w Eschau oraz za pontyfikatu papieża Sylwestra II. 

W ikonografii św. Zofia przedstawiana jest w otoczeniu trzech córek: Wiary, Nadziei i Miłości, które według opowieści poniosły męczeńską śmierć ze swoją matką.

« 1 »

Zapisane na później

Pobieranie listy