Dawno to mówię, że dzieci wychowuje środowisko i aby zmienić wychowanie, trzeba zmienić środowisko, w którym dziecko jest wychowywane.
Wychowanie, jest to wstępne ukształtowanie świadomości człowieka, które później trudno zmienić.
Świadomość, jest to uporządkowany zasób informacji będący w pamięci człowieka, w oparciu o który człowiek kształtuje swoje postępowanie.
Są też oczywiście specyficzne charaktery dziecka, które tworzą ludzką różnorodność, ale to są tylko niuanse ludzkiej osobowości.

Bo dzieci dzielą się na czyste i szczęśliwe ;)

Byłem harcerzem, a może tylko należałem, bo takim twardzielem jak tu opisani nie byłem i nie jestem. Na obozach namioty to były solidnej konstrukcji "beczki", prycze nie z gałęzi tylko z desek na także solidnej ramie z rurek, komarów pomimo ciągłego deszczu prawie nie było, a padalców to już w ogóle. Kuchnia była polowa lecz profesjonalna, zarządzana przez kucharza i z pomocą paru kobiet, zastęp dyżurny tylko pomagał w prostych a masowych czynnościach. Fakt, do mycia ciepłej wody nie było, a często i zimnej, bo rzeczką obok obozu płynęła spłukiwana z gór glina. Czystsza woda była w rowie, skąd nabieraliśmy ją nawet do kuchni, jednak podlegała przegotowaniu. Kartofle były zawsze dogotowane. Jagód nie zbieraliśmy, nie wiem nawet czy były, ale opowieści o bąblowcu to jednak nie są bajki. Wytaplanie się w błocie też nie należało do naszych zainteresowań, staraliśmy się tego unikać. O upraniu czegokolwiek czy wysuszeniu w takich warunkach trudno było myśleć. No, takie hardkorowe harcerstwo jak dziś to jednak nie dla mnie. I zasady higieny i przepisy sanitarne jak sądzę nadal obowiązują, a nie wymyślono ich bez powodu. Dziś poważnym zagrożeniem stały się dodatkowo przenoszące paskudne choroby kleszcze, na które nawet prawdziwi twardziele powinni mocno uważać i starać się nie wchodzić im w drogę. Chojrakowanie w żadnej sytuacji zwykle się nie opłaca.