Przykro to mówić, ale winę za to ponoszą niestety księża właśnie, którzy od pokoleń przekonywali z ambon o wyższości biednego nad bogatym. Ile razy słyszeliśmy takie kazania? Ja często, a od starszych pokoleń słyszałem to samo.
Inna rzecz, że to na dyskusję jak rzeka, bo Jezus oczekiwał ubóstwa od swoich i sam był ubogi.

a gdzie jest napisane, ze był ubogi? :)
Nie pracował, ale i nie głodował, ani On, ani Apostołowie ;)

Ostatnie zdania w artykule mnie dotknęły:

"Przez te 4 godziny pracowali tak intensywnie, że zarabiali naprawdę świetnie. A my harujemy po 12 godzin i co z tego mamy?"

No właśnie, co z tego mam, że dużo pracuję ...

Pismo Św. mówi , że talenty otrzymane należy
rozmnażać .Jak będziemy swój talent właściwie
wykorzystywać ( rozmnażać ) to i biedni finansowo nie będziemy . Ja osobiście nie mam
nic do ludzi zamożnych , byle swój majątek nabywali uczciwie , nie krzywdząc innych .Nie sądzę aby Bóg też miał im to za złe .Przecież
najczęściej z ich bogactwa korzystają też inni np. z tworzonych miejsc pracy itp.
Przed Bogiem należy być przede wszystkim szczerym . Jak są potrzebne pieniądze to dlaczego mam o nie , nie prosić ?
A najbardziej skuteczną metodą jest proszenie za przyczyną
jakiegoś świętego .
Kiedyś wpadła mi do ręki książka .Autor , kapłan protestant , psycholog , wyjaśniał
jaką siłę , daje człowiekowi , jego życie codzienne z Bogiem .
Mnie również , wówczas , zdziwiła sugestia takiego bezpośredniego , codziennego zwracanie się do Boga .Zaczęłam stosować w je w swoim życiu .Efekty są widoczne do dnia dzisiejszego .

ludzie nie modlą się o pieniądze, bo wiedzą, że Bóg ich nie daje. pieniądze biorą się albo z ciężkiej pracy, albo ze złodziejstwa. w III RP głównie z tego drugiego.

Widzę, że temat bardzo ważny, skoro znów artykuł. Fakt, trochę zmieniony, "wyprostowany" tu i ówdzie. Moje doświadczenie mowi, ze niestety czasem jest tak, że są ludzie - w tym księża, którzy doskonale wiedzą komu szepnąć o potrzebie gotówki. Mówią o tym Jezusowi na modlitwie i owszem, ale jednocześnie mimochodem wspominają paru znajomym, czasem nazywając ich swoimi przyjaciółmi. A wiadomo, "prawdziwych przyjaciół poznajemy w biedzie". Kiedy bieda jest, ktoś kto na serio traktuje przyjaźń, otwiera serce i... portfel. Tylko po jakimś czasie, zwłaszcza kiedy serce pozostaje otwarte, ale portfel już skromniejszy, ów przyjaciel, czasem ksiądz :( znika... A wraz z nim deklarowana przyjaźń, co miała być zawsze. A kasa dalej spada mu z nieba, w innym miejscu, od kolejnych "przyjaciół".

Jak Pan Jakimowicz dożyje emerytury (czego serdecznie życzę oczywiście), to pewnie też będzie jeździł po całych Katowicach (bilety wszak za darmo dla emerytów)w poszukiwaniu produktów tańszych o 2 zł... i wtedy za pięć produktów, na których zaoszczędzi 10 zł kupi sobie chleb na cały tydzień. Takie realia niestety.