Aż tak dobrze historii aborcji w PRL-u nie znam, więc nie będę się spierał. Ale końcówkę PRL-u znam z autopsji, i wiem że aborcja była traktowana jak "zabieg higieniczny". Pewnie leży to w punkcie "ze względu na trudne warunki życiowe kobiety ciężarnej". W PRL-u każda kobieta i każdy mężczyzna, nawet w w KC PZPR, miat trudne warunki życiowe. A więc w praktyce aborcja była dla każdego, jako przykry "zabieg higieniczny".
Prawo w PRL-u było tyle samo warte jak prawo w III RP. Czyli nic. Powoływanie się na jakieś formułki z nic nieznaczącego prawa, to czysta demagogia. Praktyka i rzeczywistość się liczy i powinna być przedmiotem oceny.

Znów się Pan myli. Powszechnej dostępności aborcji nie było. Ustawa dawała lekarzom ogromną swobodę decydowania, wielu lekarzy wprost odmawiało aborcji mówiąc, że wiara im zabrania. Inni piętrzyli przeszkody kierowani chęcią zysku z przeprowadzenia nielegalnego zabiegu za pieniądze. Każda aborcja w PRL wymagała zebrania komisji złożonej z trzech lekarzy, inaczej, niż obecnie, gdzie decyzję lekarz podejmuje jednoosobowo. Aborcji w PRL nie traktowano jako zabiegu higienicznego, co najwyżej jako środek antykoncepcyjny. Sama antykoncepcja w PRL była tematem niezwykle wstydliwym, ludzie nie wiedzieli co, jak, gdzie. Apteki nie sprowadzały środków, a farmaceuci i lekarze nie umieli wytłumaczyć jak ich używać. Pozostawała więc aborcja. I wcale nie było, jak Pan sugeruje, że ciężkie warunki życiowe to był tylko pusty pretekst. Trudne warunki prawo określało na przykład w przypadku, gdy kobieta spodziewała się piątego dziecka. Podziemie aborcyjne kwitło równie mocno, jak to się dzieje dziś. Wbrew powszechnej opinii aborcji w PRL nie było aż tak wiele, jak się uważa. Apogeum przypadło na rok 1961, co miało związek z wyżem demograficznym oraz traktowaniem aborcji jako antykoncepcji, której nie trzeba się było wstydzić. U schyłku PRL sytuacja zaczęła się zmieniać. W latach 80 aborcja była ogromnym wstydem, inaczej niż w latach 60. Opowieści, że w PRL aborcja to było niczym dziś wyjście po mleko nie mają nic wspólnego z rzeczywistością. Po 1993 sytuacja niewiele się zmieniła, różnica jest głównie w statystykach. Zmieniło się to, że zamiast iść do przychodni oficjalnie teraz idzie się do lekarza prywatnie. Spadek liczby aborcji wynika też ze zwiększonej świadomości na temat antykoncepcji i niżu, czy wręcz zapaści demograficznej. Samo przerwanie ciąży w Polsce jest banalne. W każdym większym mieście są lekarze, kontakt można zdobyć na Facebooku. W mniejszych miejscowościach wystarczy zamówić zestaw przez internet, tak zwane M&Msy. Popularne są wyjazdy do Austrii i Niemiec. Są też domowe sposoby, z wykorzystaniem leków dostępnych w aptece. Grupy na Facebooku dają porady co powiedzieć lekarzowi, albo jak otrzymać receptę od weterynarza. Same leki krążą też w drugim obiegu, a koszt jest śmiesznie niski.

Ciekawe rzeczy Pani pisze i dla mnie dość nowe, ale częściowo sprzeczne z wiedzą potoczną, a nawet innymi źródłami. Np. w Wyborczej i Wirtualnej Polsce znalazłem twierdzenie, że w 1959 roku dokonała się kolejna liberalizacja prawa aborcyjnego. po której samo oświadczenie kobiety o trudnej sytuacji życiowej wystarczało, by dokonać aborcji. Zacytuję konkretnie: "W 1959 r. jeszcze bardziej zliberalizowano to prawo, ponieważ wystarczyło ustna deklaracja, że jest się w trudnej sytuacji materialnej, by uzyskać zgodę na aborcję. Jak się można spodziewać, prowadziło to do nadużyć. Taki stan prawny utrzymał się do końca istnienia PRL.".

Odpowiada to właśnie tzw. wiedzy potocznej i wspomnieniom z tamtych czasów. Nigdy nie słyszałem, żeby ktoś powoływał się na trudności formalne i prawne w dokonywaniu aborcji. Na całe szczęście los oszczędził mi "okazji" do sprawdzania tych procedur w praktyce, czy choćby kontaktów z osobami mających i zdradzających swoje doświadczenia, więc trudno mi się o konkrety czy formalizmy spierać. Zresztą, nie ma to większego sensu. Z komuny pamiętam też, że warto było się opierać bardziej na potocznej wiedzy niż na formalizmach, bo światy realizmu oraz formalizmów i teorii dzieliły wtedy lata świetlne.

Pani twierdzenia, że sytuacja w kwestii aborcji się po PRL-u nie zmieniła ocierają się już bardziej o pustą propagandę i demagogię. Trudno traktować takie twierdzenia na poważnie.

Skoro uważa Pan, że aborcja w PRL była niczym zabieg higieniczny, to proszę powiedzieć dlaczego w PRL podziemie aborcyjne w ogóle istniało i to na taką skalę? Przecież aborcja była za darmo od państwa. Jedyne co jest prawdziwe w stwierdzeniu, że aborcja w PRL była jak zabieg higieniczny, to słowa kobiet, które mówiły w kolejce do ginekologa, że one przyszły na higieniczny zabieg wypalania nadżerki. Bo pod koniec PRL wstydem było przyznawać się, że idzie się na skrobankę.

Po PRL sytuacja zmieniła się głownie w statystykach. Schyłek PRL to 300 tysięcy aborcji rocznie przy liczbie urodzeń sięgającej 700 tysięcy. Dziś mamy 400 tysięcy urodzeń przy podziemiu aborcyjnym szacowanym na 80-100 tysięcy aborcji rocznie. Jednocześnie urosła świadomość odnośnie antykoncepcji, co zwykle idzie w parze z gwałtownym spadkiem liczby aborcji. Zepchnięcie aborcji do podziemia skutkuje tym, że pod uwagę bierze się tylko statystyki oficjalne, mówiące o trochę ponad 1000 aborcji rocznie. Szacunki odnośnie skali podziemia aborcyjnego ignoruje się, w myśl zasady, że czego oczy nie widzą, tego sercu nie żal.

Skąd Pan to może wiedzieć? Piętnowanie aborcji w Polsce zaczęło się wraz z rosnącą rolą Kościoła po pielgrzymce Jana Pawła II w 1979 roku. Lata 80 to epoka pełnych salek katechetycznych, na których w kółko puszczano Niemy Krzyk. Może Pan przestudiować literaturę i publicystykę feministyczną schyłku PRL. Nie znajdzie Pan w latach 80 pochwały aborcji jako symbolu wyzwolenia kobiet, która obecna była dekadę wcześniej. Przyznawanie się do aborcji w latach 80 było traktowane trochę w uproszczeniu jak wyparcie się wiary, a wyparcie się wiary oznaczało bycie komunistą. Dyskusja wobec zmian w latach 90 nie wywoływała zmiany, aborcja zwyczajnie zeszła do podziemia i ma się tam dobrze do dziś.

To proszę zaskarżyć niemal wszystkie ogólnopolskie media, bo praktycznie na każdym portalu znajdzie Pan artykuły z informacjami ile kosztuje aborcja. I proszę dokształcić się z postaw prawa, bo bełkocze Pan.

Lewica o aborcji na życzenie mówiła w 1996, jako reakcja na toczące się dyskusje po wprowadzeniu prawa w 1993. Potem raz podjęła próbę w 2007 roku, gdy próbowano wpisać ochronę życia od poczęcia do Konstytucji. Kolejna próba nastąpiła w 2016 roku, po projekcie Ordo Iuris i Czarnych Marszach. Dziś próbują kolejny raz, w odpowiedzi na projekt Zatrzymaj Aborcję.

Ma tyle wspólnego, że od momentu złożenia tamtego projektu wahadło wychyla się na stronę zwolenników aborcji, których liczba rośnie.

Nie rozumiem jaki widzi Pan związek między wirusem, a aborcją, ale wiem, jak się taka postawa nazywa. Ignorancja.

To jest inny problem, na który trzeba zwrócić uwagę. Nawet wierzący nie stawiają znaku równości między życiem człowieka a życiem płodu w początkowej fazie. Wystarczy spojrzeć choćby na świadectwa kobiet, które zamieszczają portale katolickie, także Gość Niedzielny. Często można znaleźć w świadectwach stwierdzenia, że kobiety początkowo się bały, rozważały nawet aborcję, ale ostatecznie modlitwa, cud, czy dobra osoba sprawiły, że dziecko przyszło na świat. Zwróci Pan uwagę jak łatwo przychodzi stwierdzenie, że dziewczyna rozważała aborcję i jak łatwo czytelnicy puszczają to mimo uszu. Ta sama kobieta nie powie przecież, że rozważała utopienie dziecka w jeziorze po porodzie. Takie słowa, nawet niezrealizowane zapalają u czytelnika czerwoną lampkę. Widać, że w świadomości wierzących, którzy czytają takie świadectwa aborcja nie jest utożsamiana z zabójstwem. Choćby nawet deklarowali co innego. Z tego powodu bardziej na wyobraźnię działa 3600 osób, które zmarły z powodu wirusa, niż ofiary aborcji. Na analogicznej zasadzie, jak informacja, że spłonęła klinika in-vitro w której trzymano 6000 zamrożonych zarodków będzie mniej znaczyć, niż pożar na porodówce, gdzie zginęło 6 noworodków.

Rzecz polega na tym, że nie wmawia się ludziom, że płód to nie człowiek, tylko ludzie, nawet wierzący mają problem z uznaniem płodu za człowieka. Widać to nie na forum, tylko w artykułach na Gościu Niedzielnym. Na głównej stronie na dole ma Pan reklamę filmu Nieplanowane. Proszę zwrócić uwagę na końcówkę tego artykułu, gdzie przykład kobiety, która zrezygnowała z aborcji został potraktowany jak promocja filmu. Gdyby w historii umieścić kobietę, co nie planowała aborcji, tylko morderstwo dziecka, to reakcje byłyby inne.

Skąd się Panu uroiło, że feministki nie uznają płodu za fazę rozwoju człowieka? Jakby Pan porozmawiał z paroma kobietami, to by Pan zauważył, że o dziecku zaczynają one mówić od chwili zaakceptowania ciąży jako własnej.

Hipokryzją byłoby publicznie mówić, że każda aborcja to morderstwo, po czym załatwiać zabieg po kryjomu kochance. Znam i takie przypadki. Ostatecznej odpowiedzi na pytanie kiedy powstaje prawdziwy człowiek nie zna ani biologia, ani religia, ani psychologia. Nie dotyczy to tylko aborcji, ale także wczesnych poronień. Bywa przecież i tak, że poronienie wyczekiwanego dziecka w pierwszych tygodniach nie jest nazywane przez rodziców śmiercią dziecka, tylko obumarciem płodu. Tak jest łatwiej pogodzić się ze stratą. Zwykła psychologia, nie żadna hipokryzja.

Proszę spojrzeć na badania sondażowe. W latach 2010-2016 za aborcją było 42%, 47% przeciw. W ostatnim badaniu z 2019 jest 58% za, 35% przeciw.

Badania przeprowadzał CBOS, Kantar na zlecenie GW i Ipsos na zlecenie OKO.press. Wyniki są podobne dla każdej z sondażowni, niezależnie czy zlecał je rząd, czy prywatne media.

https://www.cbos.pl/SPISKOM.POL/2016/K_144_16.PDF

Na stronie 4 ma Pan wykres, na którym widać, jak przysłowiowe wahadło zaczęło się odchylać w 2007, gdy chciano wpisać ochornę od poczęcia do Konstytucji oraz w 2016, w reakcji na projekt Ordo Iuris.

Pierwsze zdanie z podanego przez Panią raportu brzmi następująco: "Zdecydowana większość Polaków akceptuje prawo
do przerwania ciąży w przypadkach przewidzianych
w obowiązującej ustawie. Skutkuje to poparciem dla
utrzymania kompromisu aborcyjnego z 1993 roku, wyrażanym
przez ponad trzy piąte badanych (62%)

Ten jeden cytat wystarczy, żeby przestać traktować Panią i Pni wywody jako rzeczowe i poważne. Jak już sugerowałem wcześniej uprawia Pani tutaj dość prostacką proaborcyjną propagandę. Ale dobrze, ze podała Pani link.

Podałam Panom porównanie wyników badań CBOS z lat 2010-2016 oraz najnowszego badania Kantar z 2019 roku. Skupiłam się na pytaniu o dopuszczalność aborcji w początkowej fazie ciąży, które zadawał CBOS z podobnym pytaniem, o dopuszczalność aborcji do 12 tygodnia zadanym przez Kantar. Jakby Pan Snakeinweb przeczytał coś więcej, niż tylko jedno zdanie, to może by dotarł do tego pytania. Metodologia obu badań była taka sama. Pytanie było podobne. Wyniki badań Kantar można porównać z wynikami Ipsos, które wykonano inną metodologią i z użyciem pytania sugerującego. Wyniki były podobne dla obu sondażowni. Oczywiście byłoby lepiej, gdyby CBOS kontynuował badania także po 2016 roku, ale tego nie robi, stąd zlecone badanie przez Kantar. Uwagi o tym, że manipuluję, albo że uprawiam proaborcyjną propagandę uznaję za haniebne. Panowie widzę wolą wyznawać zasadę, że jak się zbije termometr, to gorączka znika. A ten kto mówi inaczej, na pewno manipuluje, albo sieje propagandę.

Czyli uważa Pan, że problemu nie ma, sondażownie kłamią, a feministki reprezentują tylko siebie? To czemu jeszcze nie wprowadzono ustawy z zakazem aborcji? Skoro Polacy są tacy prolife, podziemie aborcyjne to margines, a wahadło nie istnieje, to czemu nadal obowiązuje kompromis?

Pani AnnoEwo, ostatnimi wpisami się Pani zdemaskowała. Nikt inny tak wnikliwie nie studiuje tych sondaży i ich metodologii, jak tylko osoby zajmujące się tym zarobkowo bądź ideowo. Pytanie do redakcji GN - Czemu mają służyć takie dyskusje na forum GN? Pani AnnaEwa nie przyszła się tutaj ewangelizować. Ani Jezus ani apostołowie z takimi ludźmi nie dyskutowali tylko opuszczali aeropag jeśli nie było tam uczniów jedynie dysputanci. Podobnie czyni wielu zaangażowanych katolików z forum GN pozostawiając je na łasce takich osób jak Pani AnnaEwa czy Velario. Bo te dyskusję są jałowe i nie służą umocnieniu wiary.

O metodologii sondaży moje dzieci uczą się w liceum. Widzę, że Pan, albo Pani Elle1 również należy do miłośników tropienia teorii spiskowych. Dyskusja o aborcji nie służy umocnieniu wiary, bo aborcja nie jest przedmiotem wiary. Rozmawiamy o tym jak wygląda aborcja w Polsce.

Panie TomaszLL, to jak Pan uważa, większość Polaków chce aborcji, czy nie? I na jakich podstawach uważa Pan, że chcą, albo nie chcą?

Osobiście znam kilka osób, które prawo wychowało, a jeszcze bardziej tocząca się wokół niego dyskusja, co ewidentnie przeczy Pani tezom. Najlepszy jest przykład Pana, który był święcie przekonany, że grzech miała tylko żona, choć to on nalegał na aborcję, więc nigdy się z tego nie spowiadał. Raptem dotarło do niego że zaciągnął ekskomunikę. Prawo nie wychowuje sondaży ale konkretnych ludzi. Jako były pracownik korporacji wiem też jak można uzywać liczby do udowodnienia niemal każdej tezy. Jestem w stanie np. na zawołanie przytoczyć Pani dane dowodzące że wzrost PKB zwolnił jak i takie , ze przyspieszył - kwestia doboru czasokresu albo wyłączenia bądź nie czynników sezonowych. Jeśli chodzi o sondaże wiele zależy od postawionego pytania. Skomentowanie sondaży z lat 2005 do 2016 w trzech zdaniach jest kpiną z odbiorców.

Myli Pan/Pani prawo z normami moralnymi. Normy moralne wychowują, a także bywają podstawą tworzenia prawa. Samo prawo w ograniczony sposób wpływa na wychowanie. Prawny zakaz aborcji nie spowodował, że przestano wykonywać aborcje. Zeszły one do tak zwanego podziemia. Jeśli coś powstrzymuje dziewczyny przed wykonaniem aborcji, to albo normy moralne wynikające z wiary, brak funduszy, albo strach o zdrowie. Znam wiele osobistych historii dziewczyn, które dokonały, albo rozważały aborcję. Żadna nie brała pod uwagę legalności zabiegu.

A która partia go poprze? Z PCh: PiS nie poprawi prawa chroniącego życie! „Partia nie ma w programie takich zapisów”
http://www.pch24.pl/-pis-nie-poprawi-prawa-chroniacego-zycie--partia-nie-ma-w-programie-takich-zapisow,71088,i.html#ixzz6GCeLdGmo

Kościół nie poprze takiego projektu. Na ten temat wypowiedziała się Rada Stała Episkopatu Polski w oświadczeniu z 21 września 2004 roku Wypowiedź Rady Stałej Konferencji Episkopatu Polski wskazuje na fakt, że biskupi aprobują aktualne rozwiązania prawne zawarte w ustawie o planowaniu rodziny. Są natomiast przeciwni takim projektom ustaw, które poszerzałyby zakres okoliczności wyłączających karalność dokonania aborcji. Stanowisko Kościoła odnośnie obecnej ustawy opisał Artur Filipowicz SJ. Jego opinia ze strony Kościoła została włączona do dokumentu Biura Analiz Sejmowych pt: Konstytucyjna Formuła Ochrony Życia, Druk Sejmowy 993.

Pan manipuluje faktami. Powyższy cytat nie dotyczył poparcia dla samej ustawy, tylko przyjęcie z entuzjazmem inicjatywy społecznej. Nie umie Pan czytać ze zrozumieniem komunikatów KEP.

Jak Pan sięgnie do cytowanego komunikatu, to punkt niżej ma Pan przykład jak wygląda ze strony Biskupów poparcie danego projektu ustawy. Mowa o projekcie ograniczenia handlu w niedziele. Proszę nie zapominać, że poparcie dla ustawy Episkopat wyraża dopiero wtedy, gdy wie co w zamian zyska. Na zakazie aborcji niewiele mogą zyskać.