Człowiek, który zajął się młodymi ludźmi, ale "w czasie organizacji wyprawy popełnił błędy" został skazany. Pedagodzy, których uczniowie zaćpali się na śmierć nigdy nie stawali przed sądem. Sąd w imieniu Rzeczypospolitej dał wszystkim pedagogom jasny przekaz: nie zajmuj się młodymi. Nie opłaca się. W razie czego znajdzie się paragraf, żeby cię z skazać.

A TOPR-owcy? Oni zawsze, w każdych warunkach, odradzają wycieczki. "Wy założycie ślad, a za wami pójdą inni, mniej doświadczeni". Kwintesencja.

No cóż, jeśli TOPRowcy coś odradzają, zawsze należy potraktować to poważnie, a w każdym razie zorganizowanej wyprawy w trudnych warunkach elementarna odpowiedzialność nakazuje ścisłą z nimi współpracę. Trzeba też uszanować ich szersze spojrzenie i odpowiedzialność za innych, którzy gorzej przygotowani istotnie mogą wkroczyć na przetarty przez grupę szlak. Odpowiedzialność za siebie i innych to najważniejszy sprzęt jaki trzeba ze sobą wziąć w Góry, bez niego po prostu należy się od Nich trzymać z daleka i podziwiać je z Krupówek. Amen. Jako turystę z jakim takim stażem w górach niepokoi mnie coś jeszcze, to jakieś sportowo-wyczynowe traktowanie górskich szlaków przez ludzi niekoniecznie pragnących poznawać ich topografię i przyrodę, podziwiać piękne widoki, wobec ich potęgi i majestatu zastanawiać się nad sprawami od nas wyższymi i większymi, nie tylko wymiarami. Nad Odpowiedzialnością także. Ci ludzie po górach po prostu biegają, "robią" kondycję na jakieś inne zawody, o Górach mogą wiedzieć naprawdę niewiele i to bywa naprawdę groźne. Bo Góry to formacja nie tylko ciała, co w równym stopniu i ducha. Nie wiem jaki był profil tej wycieczki, czy na pierwszym miejscu był tam "sport" czy Góry. Czegoś jednak zabrakło, a Góry żadnego lekceważenia siebie niestety nie wybaczają i wszyscy musimy sobie to bezapelacyjnie zapamiętać.