Tekst nie mówi o kogo chodzi można wiedzieć? Bo jeśli o krytyków Papieża Franciszka którzy napisali list to przypominam że uznają Go za papieża i kochają, a niektórzy z Nich kardynałowie mogą zostać Jego następcą. Św. Paweł Apostoł skrytykował Św. Piotra Apostoła-papieża,* podobnie uczynił Św. Atanazy Wielki wobec Liberiusza za co Ten nawet Go ekskomunikował, dziś to Atanazy jest na ołtarzach nie Liberiusz, Św. Franciszek upominała również papieża podobnie czyniła Św. Brygida Szwedzka .
Franciszek to Mój papież, ale gdy słyszę że mówi iż komuniści którzy zawsze byli potępiani przez Kościół i którzy wymordowali 200 milionów ludzi "myślą jak prawdziwi chrześcijanie", gdy widzę jak zdradził Kościół w Chinach na rzecz partii, gdy słyszę że aborcjonistka Lilianne Ploumen dostała najważniejszy order papieski jaki może otrzymać osoba świecka, zaś podczas synodu o Amazonii milczy się o nienarodzonych o czym mówi ks. Tadeusz Isakiewicz-Zalesaki, za to kłania się Pachamamie, trudno być spokojnym.
*Gdy następnie Kefas przybył do Antiochii, otwarcie mu się sprzeciwiłem, bo na to zasłużył. Zanim jeszcze nadeszli niektórzy z otoczenia Jakuba, brał udział w posiłkach z tymi, którzy pochodzili z pogaństwa. Kiedy jednak oni się zjawili, począł się usuwać i trzymać się z dala, bojąc się tych, którzy pochodzili z obrzezania. To jego nieszczere postępowanie podjęli też inni pochodzenia żydowskiego, tak że wciągnięto w to udawanie nawet Barnabę.
Gdy więc spostrzegłem, że nie idą słuszną drogą, zgodną z prawdą Ewangelii, powiedziałem Kefasowi wobec wszystkich: «Jeżeli ty, choć jesteś Żydem, żyjesz według obyczajów przyjętych wśród pogan, a nie wśród Żydów, jak możesz zmuszać pogan do przyjmowania zwyczajów żydowskich?» [Gal 2, 11-14] https://www.youtube.com/watch?v=EQhYeWXm8Tw

Dobry tekst. Niestety, faktycznie działa na niektórych jak płachta na byka, co można zobaczyć w komentarzach na fb (to jest z resztą dość dziwne, bo p. Jakimowicz wyraził swoją opinię w sposób grzeczny, kulturalny i nienapastliwy - tym bardziej widać, z jak bolesną raną mamy tu do czynienia).

Dziękuję panu redaktorowi. Bardzo dobry artykuł. Pozwolę sobie wtrącić swoje 3 grosze.
Posłuszeństwo nie oznacza godzenia się na wariactwa. Posłuszeństwo wyraża się w trwaniu mimo wszystko. Jeśli ten, kto w ludzkiej hierarchii jest ustanowiony nade mną, czci nawet złotego cielca, posłuszeństwo wobec Kościoła każe mi trwać w nim i wskazywać na właściwą drogę. Zwłaszcza wtedy, gdy będę uciszany, wyśmiewany, niezrozumiany.
Ucieczka i odizolowanie się nie jest drogą. Mam nadzieję, że ojciec Pelanowski wróci do wspólnoty. A bracia niech mniej się za niego modlą, ale niech chwycą go bratersko za rękę i niech zrobią mu miejsce, aby mógł wśród nich żyć i oddychać. A to oświadczenie pachnie mi z lekka hipokryzją.

Omnia nuda et aperta sunt ante oculis ejus. Qui omnia videt, omne malum in bonum convertere.

Ileż to jeszcze kamieni rzuci pan redaktor w stronę o Augustyna?

W całej dyskusji dotyczącej krytyki Franciszka kluczowa jest ogólna wizja Kościoła. Wizja Franciszka spotyka się z krytyką zwolenników tradycyjnego modelu. Pytanie zasadnicze to "czym ma być Kościół?". Najlepsza analogia to pojęcie matki. Kościół jest matką dla wiernych. W tym świetle model Franciszka, oparty o rozeznanie indywidualnych spraw jest bliższy, niż model jurystyczny, oparty o sztywne zasady, wspólne dla wszystkich bez wyjątku. W końcu matka, gdy dziecko nabroi najpierw zapyta o intencje, a nie zacznie od razu karać. I inaczej oceni np. zniszczenie grządki z kwiatami gdy dziecko chciało zrobić bukiet, od sytuacji, gdy dziecko zniszczy grządki ze złości. Pomimo, że najpierw dziecku zakazała wchodzić na grządkę w ogóle.

Modlilismy się niedawno za x. Michała. Trzeba się teraz modlić za o. Augustyna.

Czy Ks. Dolindo stał przed sugestią ze strony wysoko postawionych hierarchów Kościoła, by zgodzić się na porzucenie prawdy o nierozerwalności małżeństwa? Czy zgodziłby się na taki akt ze swojej strony? A kiedyś się zgodził na coś podobnego? Zacznijmy więc dyskusję uczciwie.

Pytanie brzmi czy ktoś postawił o. Augustyna przed takim wyborem?

Nie wiemy, jakie były motywacje tego konkretnego zakonnika. Natomiast widzimy w Kosciele parę niepokojących spraw, których nikt nam nie tłumaczy tak, aby stało się jasne, jak je rozumieć bez zaprzeczania słowom Jezusa Chrystusa. Zrzucanie tu wszystkiego na "nieposłuszeństwo" jest niczym innym, jak modelem jurystycznym, ponoć dziś już nieobowiązujacym...

Dziękuję panu redaktorowi. Bardzo dobry artykuł. Pozwolę sobie wtrącić swoje 3 grosze.
Posłuszeństwo nie oznacza godzenia się na wariactwa. Posłuszeństwo wyraża się w trwaniu mimo wszystko. Jeśli ten, kto w ludzkiej hierarchii jest ustanowiony nade mną, czci nawet złotego cielca, posłuszeństwo wobec Kościoła każe mi trwać w nim i wskazywać na właściwą drogę. Zwłaszcza wtedy, gdy będę uciszany, wyśmiewany, niezrozumiany.
Ucieczka i odizolowanie się nie jest drogą. Mam nadzieję, że ojciec Pelanowski wróci do wspólnoty. A bracia niech mniej się za niego modlą, ale niech chwycą go bratersko za rękę i niech zrobią mu miejsce, aby mógł wśród nich żyć i oddychać. A to oświadczenie pachnie mi z lekka hipokryzją.

Omnia nuda et aperta sunt ante oculis ejus. Qui omnia videt, omne malum in bonum convertere.