Przepis na Nobla? Konformizm, zawsze z prądem, jak śmieci i padlina, POstępowe to i .Nowoczesne.

Z pelnym szzcunkiem dla autora: Chorwacki, serbski icczarnogorski, to ten sam jezyk,

Zaangażowana w politykę polityczka ze swoim słynnym apelem o obalenie dyktatury w kolejnych demokratycznych wyborach na 4 godziny przed ciszą wyborczą w październiku.

Od 50 niemal lat podstawowym składnikiem przepisu na Nobla - jest lewicowość. Do prozy pani Tokarczuk ma stosunek krytyczny (nie jako krytyk!), ale nie lubię pisarzy, którzy usiłują za wszelką cenę pisać historię, a nie literaturę. Pani Tokarczuk tym się różni od J.I.Kraszewskiego czy Sienkiewicza czy nawet Rzewuskiego ("Pamiątki Soplicy" , że tamci pisarze swoje pierwsze 20 lat "Myślnego" życia spędzili na poznawaniu źródeł historycznych lub żyli atmosferą historii , które wykorzystywali w swoim pisarstwie. Pani Tokarczuk diametralnie odwrotnie ! Ona stwarza źródła swoim pisarstwem usiłując narzucić kłamliwy obraz dziejów, że na nic już nie ma miejsca. Marcel Reich Ranicki niemiecki Żyd polskiego pochodzenia, niemiecki krytyk literacki poznał się na Tokarczuk i ostro skrytykował jej prozę ... i miał rację. A czytał Tokarczuk nie w przekładzie, a po polsku. Co mogę zrozumieć, to fakt, że red. Babuchowski na zasadzie antytezy do ks. prof. Szymika po dyskusjach w redakcji "GN" napisał "przyjazny" Tokarczuk niniejszy artykuł. Nie można jednak np. Ksiąg Jakubowych napisać przeczytawszy "coś" o Franku, Drużbackiej czy Chmielowskim (przeczytawszy od deski do deski jego encyklopedię", bo wyjdzie z tego "misz masz" - i "koń jaki jest każdy widzi"!