Unia europejska to twór socjalistyczny, marksistowski i antyludzki. A więc socjaliści będa tam rządzić aż do jej upadku.

Co do słów Sassoliego to uważam że w większości można się z nim zgodzić. Jedyne wątpliwości pojawiają się w kontekście zagrożenia ze strony nacjonalizmu. W jego opinii tylko nacjonalizm odpowiada za wojny. Nie można w tym miejscu nie przypomnieć że większą liczbę ofiar pochłonęła ideologia marksowska zaszczepiana w różnych regionach świata. Co do polskiego socjalizmu i nacjonalizmu mają one charakter obronny względem tożsamości narodowej i w tym rozumieniu nie są wypaczeniami leninowskimi czy hitlerowskimi. Podobno polska niepodległość była wspierana przez Marksa. UE powinna przetrwać zawirowania jeżeli uzna że reformy są jej potrzebne z racji nieodpowiedniej reprezentacji głosów w ramach jej struktur i zachowania konsensualnego modelu wyboru. UE jest potrzebna Polsce do szybkiego wzrostu, gdyż zapewnia nam to otwarty rynek. Unia poza 4 swobodami gwarantuje nam możliwość transferu wiedzy dzięki obronie praw własności intelektualnej. Dzięki 4 swobodom ludzie nie są uwiazani do jednego kraju. Wiedza nabyta pozwala na korzystanie z niej celem własnego rozwoju osobowego. Co prawda są niechlubne wyjątki jak umowa z Mercosur czy kwestia ochrony jednolitego rynku przed żywnością z Europy Środkowej ale generalnie można uznać że UE spełnia swoją rolę. Różnica poglądów dotyczy przede wszystkim obecności na jednolitym rynku osób z państw trzecich. Należy pamiętać że nierownomierny poziom rozwoju w ramach wspólnoty jest niekorzystny tak samo jak rozkład głosów. Gdyby państwa osiągnęły zrównoważony rozwój i imigranci chcieli się integrować to UE nie miałaby przeciwników. Mimo tych różnic warto żeby trwała ponieważ negocjacje pozwalają zmniejszać różnice.

I gratulacje dla Ewy Kopacz za wybór na wiceprzewodniczącą!

Nacjonalizm polski nie jest agresywny. Organizacjom narodowym zależy na dobru obywateli polskich, którymi mogą być także obywatele państw trzecich którzy integruja się ze społeczeństwem. W pierwszej kolejności należy jednak zapewnić dobrostan mieszkańców, a w drugiej wspierać rozwój i stabilność państw trzecich. Nie można odmówić własnym obywatelom prawa do zrównoważonego rozwoju a jednocześnie promować rozwój innych państw. To kłóci się z podstawowymi zasadami moralności i wskazuje wręcz na grzech wołający o pomstę do nieba.