Dla tych co nie wiedzą (w tym do Pana Redaktora). Seria zdjęć z bananami powstała w latach siedemdziesiątych i była krytycznym spojrzeniem na zachłyśnięcie się konsumpcjonizmem. Obraz jedzenia banana, który był wtedy namiastką zachodniego luksusu autorka wystawy zilustrowała w taki sposób, że zwykła czynność jedzenia stała się perwersją.

Znakomity artykuł p. red. Kucharczaka. Jak ktoś potrafi uczciwie czytać, to proponuję lekturę wywiadu z p. Natalią LL
nataliall.com/pl/wywiad-z-natalia-ll-krzysztof-jurecki-2001-2002/ Niektórych "dzieł" zapewne nie byłoby, gdyby nie PRL-owski - ten oficjalny i też ten dyskretny -
patronat nad wieloma artystami, nawet, a może zwłaszcza nad tymi zakochanymi w Zachodzie. Już w latach 70-tych młodsze pokolenie urzędników partyjnych PRL zaczęło rozumieć, że bez zniszczenia w Polakach obrazu Boga i zasad Dekalogu nie uda się stworzyć "świadomego obywatela socjalistycznego". Pojawienie się zaś w 1978-ym roku Papieża - Polaka, a w konsekwencji za chwilę Solidarności tylko te obawy potwierdziło. O ile w 70-tych latach potrzebę zastosowania i dopuszczenia swobody seksualnej rozumieli tylko "najświatlejsi" komuniści, o tyle już po zdławieniu Solidarności praktycznie cała partia komunistyczna popierała seksualizację mediów i kina, jako "najlepsze lekarstwo" na wiarę katolicką Polaków i ich wolność osobistą...

Temat niewart uwagi

Wyobraźmy sobie sytuację odwrotną. W muzeum sztuki sakralnej ktoś usuwa z ekspozycji wszystkie krzyże. Motywuje to listami od przerażonych matek, które boją się, że ich dzieci zobaczą rzeźbę zmasakrowanego nagiego mężczyzny przybitego gwoździami do desek. Dyrekcja muzeum uzasadni to brakiem zgody na eksponowanie dzieł, które przedstawiają śmierć i cierpienie i są oczywistą pochwałą tortur. W gazetach pojawią się felietony, że martwy goły facet to żadna sztuka.

@Tomaszu, to, że żyjemy w XXI wieku nie ma żadnego znaczenia, bo nie o czasie naszego życia mówimy. Chodzi przecież o kwestię promocji zła DZISIAJ, a nie o "czepianie się" sztuki doby PRL. Nie pojmujesz, że coś co kiedyś mogło być krytyką konsumpcjonizmu, dzisiaj może być manifestem... potworów politycznych, społecznych, czy obyczajowych??? Nie rozumiesz, że jedzenie banana 70 lat temu mogło być symbolem nagrody za niewolniczą niemal pracę, 20 lat później mogło być symbolem konsumpcjonizmu, po kolejnych 10 latach symbolem "mądrych rządów jedynej słusznej partii", by obecnie znaczyć niczym nie ograniczoną perwersję seksualną... Różne wczorajsze pozytywne znaki, przedmioty, czy np. zjawiska dzisiaj mogą oznaczać degradację człowieka, jego upodlenie, zepsucie, czy podłość. Wczoraj była tęcza - symbol pokoju między Niebem a ziemią, dzisiaj jest to znak rozpoznawczy po prostu piekielnych ruchów społecznych...! To co w 70-tych latach mogło się dobrze kojarzyć, dzisiaj ma prawo oburzać i wywoływać słuszny odruch protestu i dobrze, że przynajmniej u niektórych wywołuje jeszcze takie dobre, ludzkie odruchy. Jest jeszcze jedno pytanie - jak będzie wyglądała Polska za kolejnych 50 lat, jeśli dzisiaj dyrektorzy muzeów narodowych muszą chodzić na paskach feministek i coraz to nowych, coraz to straszniejszych społeczności seksoholików...