Już dziś średnia głębokość polskich kopalń to 700m. Pewnie, że można zejść jeszcze niżej, tylko koszt wydobycia przewyższa wtedy wartość wydobytego węgla. Na podobnej zasadzie możemy się przechwalać polskimi zasobami złota, tylko co z tego, skoro na wydobycie złota o wartości 100 dolarów trzeba by wydać równowartość 300 dolarów?

Według i tak optymistycznych obliczeń Państwowego Instytutu Geologicznego gdyby w istniejących kopalniach eksploatować ściany do końca, to węgla starczy na 40-50 lat. Same pokłady owszem, są, tylko są albo niedostępne, albo tak zanieczyszczone, że wydobycie nie ma sensu.

Wydobycie polskiego węgla już dziś jest tak mało opłacalne, z racji głębokości, że rodzimy surowiec przegrywa z importem węgla z Australii, o Rosji i Indiach nie wspominając.

Te "200 lat" to nieaktualne prognozy z 1975 roku, zakładające eksploatację "do końca ściany". W przestrzeni medialnej funkcjonuje jako mit rozpropagowany ostatnio przez Andrzeja Dudę, który został za to "zjechany" przez geologów.

Aktualne prognozy to 40-50 lat, a przy uwzględnieniu cen rosyjskiego, australijskiego i amerykańskiego węgla dzisiejsza graniczna data opłacalności wydobycia to 2035 rok.

Kto to prognozował? Bo Państwowy Instytut Geologiczny mówi coś innego.

W Szkocji, poza domowymi instalacjami fotowoltaicznymi energii dostarczają farmy słoneczne, największe w Pentshire i Urquhart. Montowanie fotowoltaiki 'on-grid' na dachach stało się w Szkocji bardzo popularne za sprawą nowelizacji prawa budowlanego.
Niedawno w UK, w rejonie Clayhill wybudowano pierwszą dużą farmę słoneczną w modelu bez subsydiów, co pokazuje, że energię ze słońca da się uzyskiwać nawet w jednym z najmniej nasłonecznionych obszarów Europy, w dodatku bez dotacji.

Co do Skandynawii, to oni sami przyznają, że boom na fotowoltaikę "przespali" i teraz nadrabiają straty. Dotychczas nie było potrzeby inwestowania w energię słoneczną, ponieważ głównym dostawcą OZE były elektrownie wodne i wiatrowe. Zainteresowanie słońcem wynika ze zwiększającej się popularności samochodów elektrycznych. Skandynawowie chcą uniknąć hipokryzji, że niby jeżdżą nieemisyjnymi samochodami, ale baterie ładują prądem z węgla (Norwegia i Szwecja mają dostęp do nadwyżek niemieckiej energetyki). Spowodowało to wzrost zainteresowania panelami na własny użytek, w Norwegii wzrost sektora fotowoltaiki wyniósł 366% między 2015 a 2016 rokiem i nadal rośnie.
Tu ciekawostka, Norwegia grubo ponad 90% energii ma ze źródeł odnawialnych, mimo, że kraj dysponuje ogromnymi zasobami gazu. To taka uwaga dla tych, co bronią polskiego węgla, że niby kraj powinien opierać swoją energetykę na własnych zasobach kopalnych.

Co do mitu, że "u nas nie wieje", to polski sektor wiatraków dawno już udowodnił, że była to zwykła bzdura. Wydajność wiatraków już jest na tyle wysoka, że prąd z wiatru stał się tańszy od prądu z węgla. Wiatraki stały się oczywistym zagrożeniem dla energetyki węglowej, stąd głupie ograniczenia stosowane przez obecny rząd, by powstrzymać ekspansję wiatraków.
Dziwne, skoro ponoć nie wieje, co?

Racja, ale do przemysłowego stworzenia odpowiedniej jakości akumulatorów, by wykorzystać w ten sposób OZE jeszcze daleka droga. Jak na razie sensownym rozwiązaniem jest budowa odpowiednich linii przesyłowych, by nadwyżki sprzedawać tam, gdzie są aktualnie potrzebne. Niemcy i Czesi robią tak ze swoim OZE, które sprzedają do Polski.