Dwie lekcje to trochę za mało, żeby przekazać wiedzę adekwatną do wieku ucznia. Inaczej będziesz tłumaczyć "skąd się biorą dzieci" dziesięciolatkowi, a inaczej będziesz o tym rozmawiać z szesnastolatkiem.

Nie, edukacja nie musi przedstawiać poglądu na seksualność. Można zwyczajnie powiedzieć jak wygląda stosunek seksualny, wymienić strefy erogenne, czy przedstawić zagrożenia wynikające z chorób przenoszonych drogą płciową, ale nie niesie to konieczności przedstawiania poglądu, że jest to coś złego, dobrego, czy neutralnego. Przekazanie informacji dzieciom i młodzieży nie musi wiązać się z łączeniem tego z konkretną ideologią, niezależnie, czy będzie to ideologia promująca wstrzemięźliwość i czystość, czy też ideologia promująca rozwiązłość. Że posłużę się przykładem, to tak jak z nauką historii - przedstawienie faktów, że kiedyś miała miejsce bitwa między dwoma krajami nie nakazuje zabierania stanowiska który z tych krajów był dobry, a który zły. To po prostu informacja.
Nie wiem jaki to ma mieć związek z aseksualnością, bo nie o tym mówimy, tylko o neutralności światopoglądowej.

No właśnie Dremorze w całej rozciągłości potwierdziłeś to, czemu starasz się zaprzeczyć :)

Ot - cytuję - "można zwyczajnie powiedzieć jak wyglądaa stosunek seksualny". Czy do tego nie wystarczy parę słów na jednej lekcji? No pewnie: jeśli chcesz omawiać wszystkie możliwe pozycje seksualne, to nie wystarczy . Ale to już nie jest zwykłe przekazywanie wiedzy nastolatkom, ale właśnie ich..., no, powiedzmy w uproszczeniu, demoralizowanie. Przeciwko czemu protestują rodzice.

A wiedze na temat chorób przenoszonych drogą płciową spokojnie można na biologii przekazać. Nie trzeba do tego specjalnych lekcji.

Jestem człowiekiem starszej daty. Miałem jakieś tam lekcje dotyczące relacji damsko-męskich. I bez wiedzy seksedukatorów nasze pokolenie dobrze sobie poradziło. Pamiętam tez, ze były już w szkole PARĘNAŚCIE lat temu lekcje dotyczące przygotowania do życia w rodzinie. Nie wiem czy tego nie zlikwidowano, ale było. To nie wystarczy? Trzeba dodatkowych zajęć?

Dodam jeszcze jedno: wiem z oświadczenia, ze bywają osoby ze skłonnościami do opowiadania o sprawach związanych z seksem, czerpiący podnietę z cudzego zażenowania itd. To jedno z wielu seksualnych zboczeń.
Zaręczysz Dremorku, ze tacy ludzie nie wezmą się "uświadamianie" młodzieży? Zaręczysz, ze nie trafi się nauczyciel, który pod płaszczykiem prowadzenia lekcji będzie spełniał swoje erotyczne fantazje? Zaręczysz, ze nie będzie edukatorów, którzy pójdą w swoim uświadamianiu na lekcji stanowczo za daleko?

Nie, nie wystarczy parę słów na jednej lekcji. Potrzeba rzetelnej edukacji, bo efekty obecnego braku przekazywania wiedzy skutkuje choćby tym, że prawie połowa ciąż kończy się cesarskim cięciem, bo dorosłe kobiety boją się czegoś takiego jak poród.

Argument możliwych nadużyć nie jest wystarczający, by przekreślać w całości konieczność edukacji. Zboczeńcem może być przecież także wuefista, biolog, matematyk, czy ktokolwiek inny, po to istnieją wyśrubowane standardy zatrudniania nauczycieli, by tego uniknąć.

Cała ta dyskusja pokazuje jedno bardzo ważne zjawisko - braki edukacji seksualnej odbiły się przede wszystkim na osobach już dorosłych. Strach o rzekoma demoralizację dzieci wynikają z niskiej wiedzy o sprawach seksualnych wśród rodziców, stąd dziwne obawy, że edukacja seksualna będzie uczeniem Kamasutry.

Skoro jesteśmy w temacie edukacji, to pragnę przekazać pewną wiedzę koledze Gość, może się przyda na przyszłość. Otóż wycieczki osobiste kierowane w stronę dyskutanta nie sprawią, że wpis staje się bardziej wartościowy. Argumenty ad personam kierowane w stronę współrozmówcy świadczą jedynie o braku kultury i umiejętności dyskusji, nie zaś o błyskotliwości dyskutanta. Jeżeli chcesz ze mną dyskutować, to proszę odnieś się merytorycznie do mojego wpisu, używając argumentów.