Niby tak, tylko że u św. Mateusza i św. Łukasza Jezus mówi też wersję odwrotną, która, sądząc po wydźwięku powyższego tekstu, nie jest przez autora uważana za Jezusową: "Kto nie jest ze Mną, jest przeciwko Mnie". To chyba nie jest takie proste. :-)

Wy nie jesteście przeciwko nam, ale my jesteśmy przeciwko wam. I co nam zrobicie?

Rozumiem, że to oficjalne stanowisko Pana redaktora na temat świeckich egzorcystów, bioenergoterapeutów, szeptuch, a nawet jogi (gdzie w mantrach moja znajoma powtarza jakieś pseudomodlitwy do Jezusa i Maryi)? To ja w pracy uchodzę za zapuszkowaną konserwatystkę, bo ostrzegam przed takimi praktykami, jako niekatolickimi i potencjalnie będącymi zagrożeniem duchowym, ale rozumiem, że niepotrzebnie narażam się na kpiny?

Pan Redaktor nie czyta komentarzy, więc piszę dla ćwiczenia retoryki, ale może będzie z tego jakiś pożytek. Przede wszystkim po co emocje? Przez emocje popada się tylko w skrajności. Tymczasem potrzebujemy mówienia wywodem. A wywód to rzeczowe snucie myśli i argumentowanie.

W scholastyce była zasada oportet distinguere - należy rozróżniać. Tak właśnie powinien się zaczynać wywód.

Trzeba rozróżniać czy mówimy o skrajnym odrzuceniu wszystkiego, co przybyło od protestantów czy o rozsądnej trosce wiernych katolików o poprawność teologii. Gdyby bowiem wszystko, co przychodzi od protestantów było dobre, to by znaczyło, że nie ma w tej religii błędów, czyli nie różni się od katolicyzmu.
Ale skoro tak nie jest, to trzeba pilnować.

Bez takiego rozróżnienia wypowiedzi takie jak ten felieton mogą skrzywdzić zwyczajnie zatroskanych wiernych. A wątpliwości i kryteria dotyczące czerpania z protestantyzmu przedstawia w swoich pracach np. nasz wrocławski biskup pomocniczy Andrzej Siemieniewski.

Weźmy dalsze przykłady na brak rozróżnień:
Pan Redaktor ironizuje na temat pytania czy wyrzucający złe duchy "ma uprawnienia". Bez rozróżnienia czy chodzi o np. zielonoświątkowca, czy o członka Kościoła. Bo o ile można przyjąć że Bóg nie opuści zielonoświątkowca modlącego się do Niego, to w Kościele obowiązuje posłuszeństwo, które jest gwarantem dania miejsca Bogu. Więc egzorcystą jest biskup, kótry może to scedować na prezbitera. I już. Np. w jednym z filmików na kanale Polonia Christiana opowiedziano o zwykłym księdzu który dokonał de facto egzorcyzmu i chwali się go: "pierwszy jego kontakt z tego typu modlitwą, nie polegał na jakichś ryutałach egzorcystycznych, na jakichś świętych formułach, po prostu kapłan mocą sakramentu kapłaństwa położył dłonie na opętanej..."
https://www.youtube.com/watch?v=s901jtYJwao#t=18m10s

Mamy tu podważanie nauczania Kościoła. To chyba jasne. I jakże niebezpieczne.

Dalej pisze pan Redaktor:
"czyni cuda? Po co komu ta pogoń za cudownością? Blichtr, tania sensacja!". Otóż trzeba rozróżnić tych, którzy mówią tak już z automatu, stereotypowo traktując wszystko, co charyzmatyczne, od zatroskancyh katolików, którzy próbują znaleźć właściwe relacje z tradycją. Do której należy np. passus z Nocy Ciemnej Jana od Krzyża (III, 31):

<<Nie jest zgodne z normalnym Bożym działaniem – pisał św. Jan od Krzyża – żeby się cuda działy, bo, jak mówią, Bóg czyni je wtedy, gdy nie ma już innego wyjścia. Toteż ganił faryzeuszów, iż wierzyli tylko dla znaków: Jeśli nie widzicie znaków i cudów, nie wierzycie (J 4,48). Wiele więc tracą z zasługi wiary ci wszyscy, którzy radują się z tych znaków nadprzyrodzonych>>

I trzecia rzecz:
"A może nie daj Boże jest zainfekowany jakąś podejrzaną nauką zza Oceanu?"
To nauka zza oceanu nie może być podejrzana dla katolika? Pojęcie herezji już nic nie znaczy? Zgodność z Tradycją nic już nie znaczy? Nawet jeśli planem Boga jest abyśmy czerpali z dobrych rzeczy w protestantyzmie, to dlaczego wyobrażamy sobie, że to będzie proces łatwy i bezproblemowy a nie długi i pełen błędów i fałszywych dróg?

Teologia wypracowała dość precyzyjny język. Czy nie moglibyśmy rozmawiać zamiast popadać w skrajności oparte na pojedyńczych cytatach z Biblii? :)

Ale o co właściwie chodzi? Gdyby tak może jeden tekst na tydzień , przemyślany. A tu co drugi dzień jakieś myśli urwane , które trudno przypiąć do rzeczywistości. Panie Marcinie Jezus nie zalecał bezkrytycznosci, mówił tez aby nie biegać tu i tam. I ze będą tacy co w Jego imię będą działać cuda a nie będą od Niego. Jak na ogólnopolskie pismo to należało by podnieść nieco poziom refleksji. Chyba ze jest jakaś norma słów do wyrobienia na etacie

Wyrzucal zle duchy bez swiecen kaplanskich i bez sutanny? Robil to bez licencji,bo Kosciola powszechnego jeszcze nie bylo. Teraz uznanoby go za szarlatana,heretyka i obrzucono wyzwiskami.