Skrajnie 'optymistycznie' podejście. Wg mnie największe oszustwo złego to uwierzyliśmy, że go nie ma i nas nie zwodzi. Podał Pan same pozytywne przykłady, a przecież wiemy, że nie zawsze tak się kończy.

Co do Rybna, to Kościół rozeznał i zabronił rozpowszechnianej przez nie "spowiedzi furtkowej".
Mieszanie Paelanowskiego i Blachnickiego do tej litanii to nadużycie, bo nie sądzę żeby któryś z nich poprierał jakiekolwiek związki z Toronto Blessing.

"Otaczało mnie pokolenie, które będzie sądziło mnie i moich rówieśników z tego, czy odpowiedzieliśmy na wezwanie Ducha Świętego"- sądzić Pana Redaktora będzie Bóg i tego bym się bardziej obawiał;)

Tylko, że owieczki powinny czasami tych pasterzy słuchać.

Nie mam czasu na dłuższy komentarz, jednak jestem przerażony stylem tej i podobnych wypowiedzi Pana Redaktora. Otóż domaga się on, używając zdawałoby się mocnej argumentacji, uznania przez czytelników promowanych przez niego działań za działania popierane prze Pana Boga. Czuję się pod jakąś psychiczną, czy może duchową presją, by w pełni zgodzić się z autorem, a niestety nie mogę takiej zgody wyrazić z różnych powodów, czasem też z niewiedzy. Na temat zjawisk "charyzmatycznych" i poszukiwania w nich dowodów działania, czy też podobania się Panu Bogu, wypowiadał się już św. Jan od Krzyża, że jest to bardzo niebezpieczne. Oaza z kolei nie stanowi bezpiecznej drogi wiary, gdyż opiera się na subiektywizmie i marginalizuje sakramenty, gdyż najważniejsze jest subiektywne "przyjęcie Jezusa". O. Rostworowski najwyraźniej pomylił się. Owszem, oaza być może uchroniła wielu ludzi od ateizmu, ale wprowadziła ich na drogę protestantyzmu, jeśli wziąć pod uwagę istotę rzeczy (właściwie "sola scriptura", niestety, na spotkaniach i inne błędy Lutra). Piszę z własnego doświadczenia, gdyż teraz muszę odtruwać się z takiego rozumienia wiary.

Mnie od dłuższego czasu irytuje jedno. ilekroć się wejdzie na jakiś profil fb charyzmatyka ze świecznika,czy to kapłan czy to świecki, to w tych wszystkich ich komentarzach, artykułach Jezusa prawie się nie znajdzie. Ja szukam i nie znajduję. Tam tylko walka i walka, w sposób jawny, bądź ukryty, byle tylko odbić piłeczkę, a przecież liczy się tak naprawdę tylko Jezus i Jego miłość. Gonicie za charyzmatami tymi "najzwyklejszymi" a zapominacie o największym i najpotężniejszym jakim jest Miłość = JEZUS Ilu z was jest gotowych oddać te wszystkie dary?, których się tak kurczowo trzymacie, a zacząć posługiwać miłością Chrystusa? Czy wy w ogóle wiecie jak się posługuje Miłością i nie chodzi mi tu o dobre uczynki miłosierdzia pomoc samotnym, bezdomnym, chorym, starszym etc. tylko o Miłość na gruncie ewangelizacyjnym wśród młodzieży, na halach, rekolekcjach.... Myśleć, mówić, czuć, oddychać Jezusem.Mówicie tylko o charyzmatach, ale nie płoniecie obecnością miłością Jezusa. Przyjedziecie trzy, cztery razy w jedno miejsce, a z każdym kolejnym przyjazdem ludzi chętnych by was słuchać jest coraz mniej. Uświęcając się mamy dążyć do najgłębszego zjednoczenia z Bogiem przez Miłość. Czy dzięki waszej posłudze młodzi i młodsi zaczynają płonąć miłością do Jezusa? Czy prawdziwie oddają swoje życie Jezusowi? Czy to nie Polska jest iskrą, która ma zapalić cały świat? świat poznał już Miłosierdzie Boże, zanim nadejdzie czas sprawiedliwości przyszedł czas Miłości.

Artykuł jest dla tych co wiedzą o co chodzi, mają doświadczenie żywej wiary, wspólnoty i znają dokumenty Soboru Wat. II. Ci "eksperci" co zabierają głos "w sprawie" przeważnie nie wiedzą o czym mówią i niestety często ich wypowiedzi brzmią jak "hejty". To prztyczek do tych tu komentujących - niektórych. Poziom takich wypowiedzi świadczy wyłącznie o ich świadomości eklezjalnej. Zamiast pisać tu bzdury zapraszam do lektury dokumentów soborowych.