"... I to nie jest wina uczestników czarnych marszy...." oczywiście, że nie ich wina, bo czarni uczestnicy mają mnóstwo "empatii" w sobie i takim ludziom po prostu nie pozwolą się urodzić. Co za pokrętna logika ...

A byłeś na jakimkolwiek marszu dla życia i rodziny? Chcesz sie licytować? To żenujące! Ta wspaniała unia chciałaby zamknąć okna życia, a aborcję uważa za prawo człowieka. Nie ośmieszaj się. ...

Ojciec na zdjęciu i pewnie w rzeczywistości też nosi czarną szatę. Proponuję ostrożniej ciskać kule bo wracają i strzela ojciec sam do siebie :)

Ja i wielu innych.

Ja ...i co w związku z tym?

Ta pani, co nie chciała przyjść do pracy w czarny poniedziałek.

O ile wiem, na dnie raczej znajduje się piekło, to raczej uczestnicy marszu do niego zmierzają ;)

Ok, zostaw do dyspozycji dziecka niebezpieczne narzędzie którymi może zrobić sobie krzywdę, bo przecież ma wolny wybór. To nic, że to jeszcze dziecko. Logicznym jest, że za wolnym wyborem w sprawie aborcji postulują osoby, które skorzystałyby z niej w razie konieczności, nie oszukujmy się że to projekt dla dobra innych kobiet, to projekt dla siebie, żeby mieć furtkę awaryjną w razie czego i tak jak Spartanie, pozbyć się problemu w postaci dziecka niespełniającego standardów.

Twoja wolność kończy się tam gdzie zaczyna się wolność drugiej osoby.

Zatwardziały katolik to oksymoron, ktoś o zatwardziałym sercu prawdziwym katolikiem być nie może. Dzieci zabite owszem idą do nieba, ale nie tam, gdzie mogłyby trafić gdyby dane było im żyć. Nie masz zielonego pojęcia o doktrynach wiary katolickiej. Pycha to pierwszy grzech prowadzący do zguby, zabawa w Boga by decydować o życiu to pycha w najgorszej postaci. To nie jest "nasz" dobry Bóg, ale twój również gdyż żyjesz na stworzonym przez niego świecie. Lucyfer również nie chciał uznać Boga i skończył jak skończył.

Limbus dotyczy dzieci zmarłych bez chrztu św, m.in. dzieci poronionych. Dzieci abortowane, mali męczennicy, mają chrzest krwi i do nieba trafiają od razu. Tu nie chodzi tylko o te dzieci - im naprawdę po śmierci będzie dobrze. Ale o ich matki, ich ojców, babcie, dziadków i innych "przyjaciół" do aborcji namawiających oraz o lekarzy. Szkoda, że nikt nie mówi, jak bardzo cierpi kobieta po usunięciu ciąży - psychicznie, fizycznie, duchowo. Szkoda, że nikt nie mówi, ile związków po aborcjach się rozpada. Jak fatalne stają się relacje rodzinne. Jak wiele osób stacza się w alkoholizm, narkotyki, kobiety - w seksoholizm, ile dotyka depresja, ile podejmuje próby samobójcze - i ilu się udaje. O to w tym wszystkim chodzi. Tego bólu nie da się zagłuszyć, choć będzie się bardzo głośno wrzeszczeć.

Sam wynik czynu go nie usprawiedliwia. Podaje Pan wnioskowanie w myśl cel uświęca środki. W myśl takiego rozumowania, winni byśmy byli być wdzięczni za prześladowców chrześcijan, bo "dzięki nim" są święci męczennicy. Mam nadzieję, że błąd w usprawiedliwianiu czynu jego wynikiem widać tu również gołym okiem.

@Gregg84 Nie wiem, czemu piszesz dzieci i dzieci w cudzysłowie? Interesujące. Wytłumaczysz? // Nad limbusem zastanawiam się od 17 listopada 2011 roku, kiedy dowiedziałam się, że mojemu synkowi przestało być serce. Oświadczenie Watykanu daje nam - rodzicom poronionych dzieci, większą nadzieję niż wcześniejszy limbus. Wcześniej mówiono, że dzieci trwają w limbusie, ponieważ nie zostały ochrzczone, a tylko chrzest jest drogą do zbawienia. Ciekawe, jak jest - pewnie jeszcze inaczej, bo Bóg ma ciekawe pomysły. Mam nadzieję, że kiedyś trafię do miejsca, gdzie spotkam syna i poznam odpowiedzi na te pytania. // O abortowanych dzieciach napisałam powyżej - chrzest krwi. // Nie podejrzewaj :) - możesz się mylić. Nie napisałam ani o wszystkich, ani o większości. Skupiam się na tych przypadkach w mojej pracy, kiedy staje przede mną kobieta niedająca sobie rady z życiem, sobą, relacjami i po wielu godzinach rozmów o mozliwych przyczynach tego stabu wyznaje, że abortowała dziecko. Badania naukowe na ten też są, polecam ich lekturę. Doktryna katolicka pomaga mi w pracy z tymi kobietami, tak zranionymi i zagmatwanymi. Dzięki niej mam siłę patrzeć na nie z miłością bliźniego i nie osądzać, a jeżeli w jakikolwiek sposób podejmują tematy duchowe - poprowadzić je również w tą stronę. Matki - aborterki nie znajdują pocieszenia, przynajmniej w początkowej fazie - w wizji swojego dziecka po lepszej stronie. Ich pociechą jest fakt, że mogą o tym powiedzieć komuś, kto je przyjmie razem z tym bagażem i wysłucha bez osądzania. Kto ich nie zaleje krytyką, pogardą, dobrymi radami. Dopiero potem jest miejsce na pracę nad przebaczeniem (sobie i innym), poczuciem własnej wartości, sprawami duchowymi (jeżeli osoba jest tym w ogóle zainteresowana). // Piszesz potem o szczyceniu się duszami uratowanymi od piekła. Zgrabny demagogiczny wywód. Weź więc pod uwagę, że jesteśmy stworzeni do wiecznej radości, po co zatem skazywać się na dobrowolne piekło, skoro mamy tyle innych możliwości ratowania dusz przed piekłem?

@Mara. 1. Piszę <<"dzieci" i dzieci>>, gdyż wcale nie jestem przekonany, że o zbiorze niezróżnicowanych mnożących się komórek ludzkich należy już mówić "dziecko" albo "człowiek" (bez cudzysłowiu). 2. Co do Pani rozważań o "limbusie" lub innym "ciekawym pomyśle" Boga to generalnie problem rysuje się tak, jak to Pani ilustruje swoim przykładem - nie wiecie z jakąkolwiek dozą pewności na ten temat NIC (tak jak na każdy inny temat z transcendencji), a zachowujecie się wobec świata tak, jakbyście wiedzieli nie tylko cokolwiek, ale wręcz WSZYSTKO. 3. Przykro mi, że nie spotkała się Pani nigdy ze swym synem. Życzę Pani, aby było to kiedyś możliwe (choć w to wątpię...). Czy pomyślała Pani jednak, że może właśnie DLATEGO Bóg nie dał mu się urodzić (bo to sprawka Boga, jak rozumiem?), gdyż wiedział - jako istota wszechwiedząca - iż w przeciwnym wypadku Pani syn swoimi działaniami "skaże się" na wieczne potępienie? 4. "Nie napisałam ani o wszystkich, ani o większości" - pisze Pani. Niestety prawda jest taka, że gromadzone przez katolików przypadki (niewątpliwe) traumy poaborcyjnej są przez nich permanentnie rozciągane na większość lub na wszystkich aborcjonistów, podczas gdy przypadki przeciwne są stale pomijane. Nadal twierdzę, że tę samą manipulację zastosowała Pani w swoim pierwszym komentarzu. 5. "Demagogiczność" mojego wywodu polega chyba tylko na tym, że przyprawia on katolików o zakłopotanie i dysonans poznawczy przy pomocy ich własnej religii. Jeśli wziąć na poważnie katolicką doktrynę, to nie ma skuteczniejszej (100-procentowa skuteczność) i bardziej ekonomicznej (po szybkim "zajęciu się" jednym przypadkiem można od razu przejść do następnego) metody doprowadzenia nieochrzczonego płodu/dziecka lub ochrzczonego dziecka do zbawienia niż zabijanie tych istot, gdy są jeszcze bezgrzeszne (względnie: zaraz po szczerej spowiedzi). Zresztą, stosowanie tej metody nie musi zawsze oznaczać potępienia stosującego ją człowieka - może się przecież zdążyć wyspowiadać przed śmiercią. Tylko jak wzbudzić w sobie żal z powodu zła, które przyniosło tyle dobra dla tylu dusz?...

@Gość. Pogańscy Rzymianie zapewne doprowadzili do zbawienia wielu chrześcijan, który przy dłuższym żywocie odeszliby na drugą stronę bez łaski (choć pewnie nie przesadnie wielu, biorąc pod uwagę to, że nie tak znowu dużo chrześcijan zginęło w prześladowaniach, jak chciałby to widzieć KK). Ale to nie jest dobra analogia, gdyż również musiało być sporo tych męczenników, którzy odeszli bez łaski, PONIEWAŻ zostali zabici przedwcześnie na arenach (tylko jak mieli powrócić na "Bożą drogę", kiedy najpewniej nie było wówczas jeszcze indywidualnej spowiedzi?...), podczas gdy moja propozycja dla katolików daje gwarancję zbawienia wszystkim zabitym. To prawda, że być może przed Bogiem ów znakomity wynik nie usprawiedliwia przedsięwziętych środków, ale zapewne usprawiedliwia je przed tymi wszystkimi, którzy DZIĘKI tym środkom nie musieliby męczyć się całe życie ku zbawieniu, a już na pewno przed tymi, którzy BEZ tych środków nie osiągnęliby w ogóle zbawienia. Mogę podać siebie jako przykład. Całe moje doświadczenie, wiedza i uczciwe przemyślenia skłaniają mnie do wniosku, że katolicyzm i ogólnie chrześcijaństwo i teizm to... lepiej nie będę pisał "co", bo może to nie przejść przez cenzurę...:) W każdym razie, gdyby jakimś cudem miało się okazać, że katolicy mają rację, to całowałbym po rękach i stopach człowieka, który pozbawiłby mnie życia ZANIM zszedłem na "zgubną drogę".

@gość "Jeżeli rodzi się chore dziecko to tylko dlatego ,że Bóg ma wobec nas jakiś plan i daje nam to po coś". Czyli analogicznie, jeśli w wyniku zastosowania procedury in vitro powstaje zarodek - przyszły chory lub zdrowy człowiek - to tylko dlatego, że Bóg ma wobec nas jakiś plan i daje nam to po coś.

Twój relatywizm jest oburzający! Ta Twoja nieszczera troska o te biedne dzieci... i Twoje genialne rozwiązanie, zabić by żyło sie lepiej! Tylko komu? Tobie!

Nie "tylko zabijanie dzieci", ale AŻ zabijanie dzieci.
Powszechnie wiadomy jest naukowy fakt, że nowy organizm (z odrębnym, unikatowym kodem genetycznym) powstaje w momencie połączenia się gamet żeńskiej i męskiej. To już nie jest ciało kobiety. Jej wolność kończy się tak, gdzie zaczyna się prawo do życia innego człowieka.
Jeśli wg Ciebie wyznacznikiem człowieczeństwa jest bijące serce, to czy człowiek podłączony do maszyny - zewnętrznego płuco-serca - w momencie, gdy jego serce nie bije - przestaje być człowiekiem?
Poza tym jest dokładnie tak jak napisałaś - dyskryminacja ze względu na chorobę oraz pochodzenie. Nienawiść. Brak miłości.
Czytałaś w ogóle projekt nowej ustawy, czy opierasz się na "pewnych" źródłach, takich jak GW? W przypadku ratowania życia kobiety - nie ma zakazu przerwania ciąży. "Nowością" jest to, że lekarz ma podmiotowo spojrzeć na nienarodzone dziecko - jako pacjenta i zrobić wszystko, by uratować oba życia. Wiem, że nie zawsze to jest możliwe.
Ustawa chyba jako pierwsza nakłada na państwo obowiązek objęcia opieką, również materialną, matkę i dziecko po porodzie.
Jeśli matka naprawdę nie chce dziecka - nie wiem, czy wiesz, ale oczekiwanie rodziny chętnej do adopcji dzieci to parę lat.

Tylko mama Karola miała wybór i każdy ma prawo go mieć

To ciekawe co piszesz, bo felietonistka z redakcji mówiła wprost przeciwnie: "piękne panie", eleganckie, ładne.

bardzo merytorycznie. naprawdę gratuluję czytelników.

na Zachód. tam, gdzie troska o dziecko i matkę nie kończy się w chwili narodzin.

pierwszy raz czytam tak mądry i wyważony komentarz. Brawo!!!!!