Proponujesz postawę godną pożałowania. Jestem Katolikiem i nie jest mi obojętne co i w jaki sposób pisze się w katolickich mediach. Oczywiście, dużo wygodniej (dla redaktorów) byłoby gdyby wszyscy reprezentowali postawę "siedź cicho albo nie czytaj". Pewnie dla księży też byłoby wygodniej gdyby Katolicy siedzieli cicho albo nie chodzili do Kościoła? Nie musieliby się wtedy tak wysilać. To nie jest jednak postawa, o której nauczał Chrystus.
A wracając do GN, mam wrażenie, że niektórzy autorzy głęboko wierzą, że tekst bez wzmianki o LGBT, gender, Wyborczej, PO, itd. jest nic nie warty. Tak jakby zbawienie zależało od tego ile ktoś o tym wszystkim przeczyta.

Rzeczywiście może się zapędziłem sugerując abyś nie czytał w ogóle GN. Nie o to mi chodziło. Po prostu zauważyłem, że Twoje komentarze w 99% są negatywne, czasem sarkastyczne. Uważam, że to właśnie taka postawa krytykanctwa jest godna pożałowania. Przeczytaj proszę co mówi papież o postawie ciągłego narzekania. Po prostu chciałbym z Twojej strony usłyszeć również to co Ci się podoba. Skoro jesteś czytelnikiem GN coś Cię tu musi trzymać. Na Twój plus jest to, że kierujesz się -jak mówisz- dobrem mediów katolickich. Nie wiem natomiast czy dobierasz dobre środki. Ludzi ciągle krytykujących jest w Polsce zbyt wielu i myślę, że nie świadczy to o tym że Kościół w Polsce jest taki zły tylko, że zbyt wielu ludzi ulega dominacji mediów liberalnych, co przy naszej wrodzonej skłonności do narzekania stwarza takie smutne moim zdaniem postawy.
Co do LGBT/PO/Wyborczej ilość artukułów o LGBT rzeczywiście jest nadreprezentatywna, ale czy po stronie liberalnej nie jest ich zbyt dużo?. Moim zdaniem moralności katolickiej trzeba bronić tym silniej im mocniejsza jest propaganda antykościelna. Puste kościoły na Zachodzie pokazują gdzie będziemy gdy nie będziemy jasno mówić o moralności.
Uważam, że głośne nazywanie zła - złem jest dobrą strategią. Ujawnianie poprzez kolejne artukuły hipokryzji środowisk LGBT - wbrew temu co piszesz może mieć znaczenie dla zbawienia czytelników i ich otoczenia. Dostarcza argumentów do przekonywania innych itd.
Podsumowując -mam wrażenie, że gdyby GN zastosował się do Twoich komentarzy stałby się po prostu Tygodnikiem Powszechnym-bis, a chyba nie o to chodzi. Podoba mi się to, że GN porusza nie tylko Kościelne tematy. Nie podobają mi się pomysły ograniczania spectrum tematów mediów katolickich, tak jak nie podoba nie się ograniczanie wolności słowa. Ja osobiście jestem zadowolony z linii którą prezentuje GN i myślę, że nie jestem tu osamotniony - o czym świadczy pozycja GN wśród tygodników.

Faktycznie ta liberalna propaganda LGBT jest tak nachalna i doświadczamy jej na każdym kroku, że pani Ludwika aby ją zobrazować musi sięgać po przykłady aż z... Alaski.

Utu, ja nikogo nie chcę przymuszać do doświadczania bycia kimś innym niż się czuje. Co ma zrobić przywołany w Twoim komentarzu "mężczyzna" przymuszony do skorzystania z szatni? Zmuszenie go do skorzystania z męskiej, szczególnie jeśli na co dzień chodzi w damskim ubraniu jest na dobrą sprawę gwałtem na jego psychice. Niekorzystanie w ogóle z szatni jest czasem niemożliwe.
Elle, czasami chodzę w spodniach, bo jestem pewnymi sytuacjami do tego przymuszany. Niestety, każdą taką sytuację muszę potem odreagować.
Sp, skąd wiesz jakie było zamierzenie Boga? Skoro moje zaburzenie nie pochodzi od Boga ani nie jest dziełem szatana i nie jest też efektem wychowania, bo z goła inne odebrałem, to skąd się wzięło? Cóż możemy innego uczynić niż to "cierpienie" zaakceptować, skoro nie potrafimy go usunąć? Walka z nim, uwierz mi, wykracza poza ludzką wytrzymałość.

@Genderysta

Nie napisałem, że zło, które Cię dotknęło, nie pochodzi od Szatana. Napisałem, że Ty pochodzisz od Stwórcy (a nie od diabła).
Skoro więc pochodzisz od Stwórcy, który jest Dobry, to nie może pochodzić od Niego to, co jest dla Ciebie cierpieniem, bo zaburzenie odczuwania prawidłowej płci nie jest żadnym dobrem.
Ten, który został przybity do krzyża, unieruchomiony na nim, również nie cierpiał z przyczyny Ojca - On się poddał cierpieniu i śmierci, żeby nas ocalić, ale to cierpienie nie pochodziło od Boga - czyli nie można go uznawać za dobro samo w sobie.

Znam pewną osobę, która została uzdrowiona (Osoba Ducha Świętego się w tym przewijała - mogę tylko zachęcić Cię do poddania się Jemu) z podobnego stanu. Wcześniej uznała i zgodziła się na swoje cierpienie, na to, że zostało na nią dopuszczone, widząc podobieństwo swojego stanu do ukrzyżowania, ale nie poszła drogą uznania swojej dysfunkji za "dar" (dobrze przeczuła, że to byłoby z jej strony pewnego rodzaju uczczenie szatana i złożenie jemu podziękowań). W życiu prywatnym i społecznym skoncentrowała się głównie na swoim człowieczeństwie i głębi jego sensu.
Dziś jest kobietą całkowicie zintegrowaną ze swoją płcią biologiczną.

do Genderysta - uważam, że w kwestii swobody korzystania z pomieszczeń intymnych nie możesz histeryzować, lecz się dostosować. Każdy mógłby się przebrać w odzież odmiennej płci i pójść do "własnej" szatni powodując konsternację. Tak się po prostu nie robi. To zwykła kultura. Ze względu na dzieci, czasami korzystam na basenie z szatni wspólnej (rodzinnej). Będąc tan, mam na względzie właśnie ich komfort psychiczny. Zachowuję się subtelniej niż zwykle, celowo ograniczając swoją swobodę. Uważam, że właśnie tak trzeba. Naturalnie, bez zbędnej afektacji i egoizmu.