W jednym ze spotów wyborczych Platformy - jeżeli się nie mylę to minister Sikorski - mówi nam, że te wybory są o pieniądzach. O pieniądzach z Unii. Gdy jednak spytać przeciętnego Kowalskiego co jest dla niego w życiu najważniejsze, odpowie, że rodzina, zdrowie. Wydaje mi się, że Polacy - choć nie uważają się za materialistów - to bardzo często łączą szczęście z pieniędzmi. Na swoim przykładzie zauważyłem, że łatwiej rozwijać ducha niż zdobywać pieniądze, a zadziwiający, choć pewnie nie dla wszystkich, jest fakt, że czym więcej jednego tym mniej potrzeba drugiego i odwrotnie. Zmieniając nieco najpopularniejsze w Polsce życzenia urodzinowe, świąteczne i na każdą inną okazję, życzę Wam "szczęścia, zdrowia i... ducha".

Troszkę pozwolę sobie się nie zgodzić ze stwierdzeniem, że 3D jest zabawką dla dużych chłopców.

Jeśli nowe technologie się traktuje jako zabawkę to potem się można obudzić w świecie który tą zabawkę wykorzystuje w każdej dziedzinie jako podstawowe narzędzie, a my nie wiemy jak się do niej zabrać.

Zamiast myśleć "nic nie znacząca zabawka" można by się przestawić na "jak mogę to wykorzystać do czynienia dobra".

Ładnie Ksiądz Prałat pisze o starciu cywilizacji. Niewątpliwie w tym starciu byłby Ksiądz Prałat po stronie wiary. Tylko jaka byłaby jej jakość?

Jest po wyborach. Mogę napisać. Ostatnio Gość Niedzielny, zwłaszcza na stronie gosc.pl, zrobił się tubą jednej partii. Czytając wybierane informacje przypomina mi się stary kawał o temacie szkolnego wypracowania; Dziś brzmiałby on "Kto jest twoim idolem i dlaczego Kaczyński".

Słusznie Ksiądz Prałat zauważył, ze stosowanie zasady "najpierw gospodarka głupku" można pozwolić wygrać wybory, ale w dłuższej perspektywie niewiele to da. Słusznie Ksiądz Prałat zauważył,że najpierw musi być wiara. Dlatego bardzo bym chciał, żeby te wskazania zastosował ksiądz prałat do prowadzonego przez siebie pisma. Najpierw wiara, potem sympatie polityczne. Wtedy nie dopuści ksiądz do publikowania w Gościu treści o charakterze propagandowym. Nie będą Księdza dziennikarze naginać faktów do z góry przyjętych przez siebie tez o wyższości Kaczyńskiego nad Tuskiem.