Trudno to skomentować, tragedia poraża, zwłaszcza kogoś kto miał do czynienia z całkowicie skazanymi na naszą pomoc i opiekę osobami u kresu życia. Niestety jest też odbiciem tego jakie miejsce zajmują one w naszym świecie, jak o nich dbamy a ile zaniedbujemy, jak na nich "oszczędzamy", odstawiamy gdzieś daleko na bok, za zamknięte na głucho drzwi. Dotyczy to praktycznie wszystkich chorych i niepełnosprawnych. W sporym i coraz bogatszym kraju w środku Europy, gdzie ich życie i godność wciąż pozostaje gołosłownym hasłem wykrzykiwanym najczęściej w politycznych pyskówkach. A gdybyśmy tak wzięli się zamiast tego do roboty... Nie jacyś "oni", a my, zaczynając od siebie.