Nadal to będzie zależało od prokuratora czy będzie prowadził postępowanie. Zalecenie pana Ministra nie jest wiążące dla niego. Po prostu trzeba dodać do kodeksu karnego zapis że oddanie dziecka do okna życia nie jest przestępstwem tak jak też oddanie do adopcji przez matkę która nie może lub nie chce dziecka.

Nie wiem czy to takie dobre rowiązanie. Matki jak nie chcą się opiekować dzieckiem powinny to zgałaszać w szpitalu - przed lub po porodzie i umożliwić w ten sposób szybki i sprawny proces adopcyjny. Nie znam szczegółow, ale wydaje mi się, że zostawienie w "oknie życie" tego jednak nie zapewnia (znacznie te procedury wydłuża). Oobna kwestią jest jednak w ogóle kwestia tak jak: czy rzeczywiście "scigania" nie ograniczyc do sprawdzenia (aby matki jak juz mają taka sytację dzieci oddawały, a nie np. robiy im krzywdę. Ponadto sprawa jest tez czasami skomplikowana przez tzw. depresję poporodowa

Umieszczenie dziecka w oknie życia oznacza zrzeczenie się wobec niego praw rodzicielskich. Policja, której siostry zgłaszają pojawienie się niemowlęcia, nie poszukuje matki, ale musi sprawdzić, czy dziecko nie zostało np. porwane. Robi to na podstawie ewentualnych zgłoszeń o zaginięciu. Niemowlę zostaje zabrane do szpitala, gdzie przechodzi badania. Zazwyczaj stąd trafia wprost do czekającej na niego rodziny – zastępczej lub preadopcyjnej, która często staje się rodziną docelową maluszka. Przyspieszając procedury, współpracujące ze sobą instytucje: szpital, Miejski Ośrodek Pomocy Społecznej, ośrodek adopcyjny i sąd, jak tylko mogą, stwarzają warunki sprzyjające bezpieczeństwu malca i jak najszybszemu nadaniu mu tożsamości prawnej.W ciągu pierwszych 6 tygodni biologiczna mama ma prawo zmienić swoją decyzję. By przywrócono jej dziecko, które oddała anonimowo, musi swoje prawa do niego udowodnić. Dziś może w tym pomóc badanie DNA. W praktyce niektóre mamy podejmują anonimowe próby kontaktu, pytają o dziecko.