A ja @Mateo, nie byłbym aż tak pesymistyczny. Antyklerykalizm faktycznie wydaje się, że ma się coraz lepiej, ale zapewniam Cię, że z drugiej strony, choć nie ma ich bardzo wielu, to jednak coraz więcej jest katolików modlących się za Kościół Katolicki i za Ojczyznę. Wielu widzi coraz wyraźniej, że w tych coraz straszniejszych czasach, tylko Pan Bóg i Matka Najświętsza mogą oddalić wszelkie zło i zagrożenia... A co do samych liczb w wyborach, to zwróć uwagę, że wyborcy wierzący, to nie tylko wyborcy PiS, ale i ci co głosowali na Konfederację i ci, co głosowali na Kukiz'15... Ich wszystkich nie trzeba chyba specjalnie przekonywać do idei chrześcijańskich...

Litości, przecież nawet Biedroń nawoływał do swoich zwolenników, by nie dali się bezmyślnemu antyklerykalizmowi. Poparcie, jakie KE i Wiosna wyraziły wobec osób LGBT nie oznacza automatycznie poparcia dla ekscesów na Marszach Równości.

Z drugiej strony wyjątkowo głupie jest mówienie, że antyklerykalizm nadawał ton kampanii, skoro opozycja kampanii praktycznie nie prowadziła. Zawaliła ją w stylu ostatnich wyborów prezydenckich. Kandydaci PiS obiecywali dużo, spotykali się z wyborcami, jeździli po Polsce, organizowali konwencje. A tymczasem ze strony KE taki Cimoszewicz pojawił się raz w Warszawie, by potrącić rowerzystkę. Kandydaci i sztabowcy KE zapytani nie potrafili nawet przytoczyć własnego hasła. O czym my więc rozmawiamy? O wykładzie Jażdżewskiego, który nie był elementem kampanii, tylko wystąpieniem naukowym, o którym nikt by nie usłyszał, gdyby nie wykład Tuska? Czy o ekscesach na Marszu Równości? Równie to uczciwe, jak gadanie, że PiS to faszyści, bo na Marszu Niepodległości padały takie hasła. A przecież wykrzykujący hasła to ani nie pisowcy, ani też hasła nie były związane z kampanią.

Jedyną prawdziwie antyklerykalną kampanię prowadziła Joanna Scheuring-Wielgus, ale nawet tutaj większe znaczenie dla jej wyborców miała sprawa jej psów, niż atak na Kościół.

Na forum Gościa Niedzielnego pisze dwóch "przyjaciół" Chrześcijaństwa - @DREMOR i @DREM0R. Obaj zawsze bardzo ostrożnie, subtelnie, ale NON-STOP atakują Kościół i Prawicę. Obaj forumowicze swoje nick-i bardzo sobie cenią... I nie ma się co dziwić, bo Dremory, to mroczne postacie z mrocznych wersji gier fantasy. W internecie, a zwłaszcza w angielskiej wersji Wikipedii można dowiedzieć się więcej na temat tych "sympatycznych" postaci... - Dremora (znana również jako „Kyn”) jest wojowniczą rasą daedryczną, związaną głównie z Daedrycznym Księciem Zniszczenia, Mehrunesem Dagonem ; chociaż często znajdują się w służbie innych władców Daedry. Są one powszechnie spotykane w płaszczyznach Zapomnienia . Dremora są znane jako wysoce inteligentne istoty i tworzą zdolnych wojowników i magów.

Opis fizyczny
Dremora to humanoidalne istoty przypominające demonicznych rycerzy i zazwyczaj wydają się mieć wysokość co najmniej sześciu lub siedmiu stóp. W bitwie Dremora nosiła kolczastą, szkarłatną zbroję daedryczną. Godne uwagi cechy to rogate twarze, które wahają się od groteskowych do przypominających wytatuowane Dunmerów , głębokie popielate szarości, niebieskie, fioletowe lub czerwone cery i głosy, które są głębokie i gardłowe.

Społeczeństwo
Społeczeństwo Dremora to oparty na klasach system klanowy, który podtrzymuje wartości przysięgi, dumy, honoru i lojalności, zarówno dla klanu, jak i dla daedrycznego władcy, któremu służy, którego również czczą jako boga. Kultura Dremora wydaje się koncentrować na szkoleniu i przygotowaniach do bitwy i wojny. Wojownicy Dremory należą do jednego z siedmiu różnych szeregów, z których każdy jest silniejszy i bardziej uprzywilejowany niż ranga niżej. Szeregi te są dalej rozdzielane na klasy do walki wręcz, pocisków lub magów. Dremora jest także dla dzikich wojowników. To nie tylko z powodu ich zdolności jako czarowników i wojowników, ale także dlatego, że jako stworzenia z Otchłani nie muszą się obawiać śmierci. Niektóre są odporne na zwykłą broń, a wiele z nich może odbijać zaklęcia. Tworzą i noszą własną zbroję, znaną jako zbroja daedryczna, uważaną za najsilniejszą dostępną w Tamriel.

Hierarchia Dremora składa się z siedmiu głównych szeregów: Churl, Caitiff, Kynval, Kynreeve, Kynmarcher, Markynaz i Valkynaz. Byli trzej reprezentują wojskowe szeregi pomniejszych żołnierzy, a Churls to niewyszkolona, ​​zdezorganizowana motłoch, która tworzy większość sił bojowych klanu, Kajfiści reprezentują oddziały szokowe, a Kynwale to żołnierze, którzy wyróżniają się w walce i okazują się być przyszłymi przywódcami ich klanów, a także odpowiednik rycerzy. Pozostałe cztery są ważniejszymi, politycznie zorientowanymi rolami, ponieważ reprezentują odpowiednio oficerów klanu, wielkich książąt, panów i książąt. Istnieje również wiele innych szeregów, takich jak Feydnaz, Kyngald i Narkynaz, których pozycje w ogólnej hierarchii są w dużej mierze nieznane.

Dremora odnosi się do swojej rasy jako Kyn (Lud), a forma przymiotnikowa to Kynaz (z Kyn). Uważają się za innych niż Daedra, którzy są postrzegani jako bezmyślne zwierzęta (głównym wyjątkiem są Książęta Daedryczni). [UOL 1]

Pokazują także wzajemny niesmak dla śmiertelnych ras Nirn. Mimo to Dremora jest zaskakująco częstym widokiem w niektórych częściach Tamriel, wędrując po ruinach daedrycznych i legowiskach zaklinaczy i czcicieli Daedry. Są one również przywoływane przez zaklęcia i rytuały do ​​Tamriel na czas trwania od krótkiego do nieokreślonego. W związku z tym często są „zatrudniani” przez organizacje Tamrielic, takie jak Świątynia Trybunału, aby strzegli swoich sanktuariów, a Gildia Magów przekazywała wiadomości członkom nie będącym gildiami. Przez lata inne zawody, które Dremora realizowała poza byciem wojownikami swoich klanów, to bycie najemnikami, oprawcami, ochroniarzami, mistrzami zadań, piratami, lokajami i kupcami zarówno w Oblivionie, jak i Nirn.