@SPE - odwaga wiary to nie robienie jakiś bezmyślnych działań, jak choćby różaniec do granic. Większą odwagą wykazują się osoby w tramwaju, autobusie czy pociągu odmawiające różaniec.
Zresztą różaniec do granic to taka katolicka wersja łańcucha czystych serc.

Niektóre środowiska raczej są na etapie gniewu. Inaczej wszystkie wrogie komentarze trzeba by tłumaczyć interesownym, celowym atakiem na Kościół. A co do ukrywania słabości, to chyba nie czytałam jeszcze rzetelnego, wyczerpującego opracowania na ten temat. Mam wrażenie, że jakoś tam pojmowanym miłosierdziem można by tłumaczyć mniej niż 1% takich przypadków. Kiedyś była inna kultura (dużo mniej ukazująca publicznie), inna cywilizacja (obecne możliwości techniczne umożliwiają ujawnianie i stwarzają zapotrzebowanie na to), inna sytuacja polityczna i społeczna. Jeśli przyłożymy obecną miarę do minionej kultury, to możemy odesłać z grona biskupów i księży wszystkich ludzi, urodzonych przed którymś tam rokiem. Bo dla współczesnych niemoralna jest niejawność, a dla już przemijających niemoralna była jawność.

Ale co było kiedyś? A dziś jest lepiej?
Posłuchaj ofiar, tych z ostatnich lat, poczytaj jak traktowani są przez urzędników kościelnych ci, co chcą coś wyjaśnić dziś.
A niepoważne, pełne niezrozumienia oświadczenia kolejnych biskupów wydawane w ostatnich dniach?
Kiedyś była inna sytuacja, ale z całym szacunkiem ksiądz prawiący rekolekcje dla dzieci a mający zakaz kontaktu z dziećmi to nie jakieś kiedyś, a grudzień 2018 roku.
Tłumaczenie, że jedna z kurii nie upilnowała księdza z zakazami wydanymi przez biskupa to temat z wczoraj.
Biskup który nie ogląda byle czego to z ostatniej soboty, dokładnie przed płomienną homilią tegoż biskupa.
A to dopiero wierzchołek tej góry lodowej.
I tak, bardzo możliwe, że wielu księży i biskupów nie rozumiejących obecnych czasów powinno choćby przejść na zasłużone emerytury, bo czytając ostatnie wpisy jednego z moich ulubionych zakonników widać że wiek jest czasami przeszkodą.

I naprawdę nie jest problemem gniew ludzi spoza Kościoła. Bałbym się słusznego gniewu ludzi wierzących i to bardzo wierzących, którzy mogą i pewnie po części zaczynają się czuć oszukiwanymi. Przez tych, co tak pięknie mówili o moralności, ale na słowach się to kończyło.

TomaszuL, to w jaki sposób piszesz, utwierdza mnie w przekonaniu, że sprawa jest spowodowana różnicą kulturową. Piszesz np.: "Kiedyś była inna sytuacja, ale z całym szacunkiem ksiądz prawiący rekolekcje dla dzieci a mający zakaz kontaktu z dziećmi to nie jakieś kiedyś, a grudzień 2018 roku." Ta sprawa, o ile wiem, jest wyjaśniana. Wypowiedział się też na ten temat w mediach proboszcz tej parafii. Powiedział m. in. że gdyby pan Sekielski przyszedł do niego, tak jak do następnego proboszcza, pytając o wyjaśnienia i pokazując mu wyrok, to by tego księdza przegonił. Ale on o niczym nie wiedział. Zdjęcia w filmie były z kazania na roratach. Pytanie dlaczego p. Sekielski nie poszedł do tego proboszcza (i tego też nie nagrał). Prawdziwa troska o dzieci nakazywałaby to zrobić. Czy doniósł (z filmu to nie wynika) do sądu,prokuratury, biskupa, władz seminarium, w którym ten ksiądz mieszkał itp. itd. A jeśli nie, to dlaczego? Kulturowe jest to, że zobaczenie (czy zrealizowanie) filmu, nie powinno być celem samym w sobie. Mnie uczono (w dawnych czasach), że o grzechu drugiego człowieka można mówić z tymi ludźmi, którzy mogą pomóc w tej sprawie. W tym kluczu, jeśli upublicznienie sprawy jest obroną ofiar - wolno to zrobić i nie jest to złem. Ale jeśli ma służyć czemu innemu (np. zemście), to jest złe, tak jak zemsta jest zła.

Podaj Nick - niestety nie rozumiem o co Ci chodzi...